پرخاشگر و وابستگی به دوره برش

سلام پسرم دو ساله نیم ش هست و خودم خانه دار هستم 

سوالم اینه وشاید سوال خیلیا هم باش یا تجربه ش کردن پسره من بسیار پرخاشگره و با زور و گریه اما نه همیشه اون کاری که میخواد رو باید براش انجام بدی و منه مادر تا اونجایی که بتونم وقتم رو براش میزارم و یه سواله دیگه ای که دارم اینه که درسته وابستگیه زیاد خوب نیست ولی پسرم در عینه اینکه پرخاشگره ولی وقتی مهمونی میریم یا مهمون برامون میاد اصلا دوست نداره خونه باش حتی وقتی کسی بهش محبت می‌کنه باهاش می‌ره به طوری که وقتی مقایسه میکنم با بچه های دیگ وقتی میبینم اونقدر آروم هستن و گوش میدن به حرف پدر یا مادر پیش خودم میگم کجای کارم اشتباهه انگار وقتی کسیو میبینه اصلا سمت من نمیاد حتی به حرفم گوش نمیده و من یه وقتا مجبور میشم با زور جلوی اشتباهاتشو بگیرم و این منو اذیت می‌کنه چون خودم اصلا راضی نیستم با زور این کارو انجام بدم ولی چون جایی دعوتیم یا مهمون خونمون هست و من مادرم دوست ندارم کسی سرزنشش کنه پسرم رو یا خودم رو اجازه نمیدم که دخالت کنن یا نادیده میگیرم کاره خودم رو انجام میدم پسرم تک فرزنده و هم بازی نداره ولی خودم تا اونجایی که میتونم باهاش بازی میکنم و نمی‌دونم چکار کنم که به حرفم گوش بده هم به کسی وابسته نشه که دنبالش بره و می‌خوام راهنمایی کنین که چرا بچه های دیگ اینطور نیستن و میدونم که بچه ها باهم فرق دارن حتی بچه من واسه اینکه خونه نیاد به شدت گریه می‌کنه چه وقتایی که مهمونی هستیم چه وقتایی که مهمون خونه میاد به خدا همش میگم اصلا انگار ما وجود نداریم یا میگم من این همه محبت یا وقتمو براش میزارم اصلا براش مهم هستم ....بچه ها رو هیچ وقت به زور نمیشه چیزی رو بهش تحمیل کنی لطفا راهنمایی کنین خیلیا میگن چون تک فرزنده و همبازی نداره و خیلی حرفهای دیگ و اینکه بزرگ بشه از سرش میاد بیرون و من نمی‌خوام به این حرف ها گوش بدم چون خیلی تفاوت هست بین همه بچه ها و هیچکدوم مثل هم نیستن