سلام. وقت بخیر
مسئله اصلی این است که شما ازدواجتان را به عنوان یک کل در نظر بگیرید و ارزیابی کنید در مجموع چقدر با یکدیگر تفاهم دارید، چقدر خواسته ها و نیازهای دو طرف در این رابطه برآورده می شود و کیفیت رابطه عاطفی و میزان علاقه و حس محبت و دوست داشتن متقابلتان چقدر است.
اگر موضوع اختلاف شما همین مسئله (( نرفتن به منزل بستگان همسر)) است و در سایر موارد و حوزه ها با یکدیگر چالشی ندارید، می توانید روی حل کردن این اتفاق کار کنید. باید در کنار همسرتان با یکدیگر علت بروز مشکل را پیدا کنید، راهکارهایی تعریف کنید و یکی از راهکارهایی که هر دوی شما روی آن اتفاق نظر دارید را انتخاب کنید.
متوجهم که این صحبت همسرتان (( که من همینم که هستم و فقط تو باید تغییر کنی)) برایتان ناراحت کننده بوده و نمی شود هم انتظار داشت در ازدواج فقط یک نفر همیشه کوتاه بیاید و از خواسته هایش بگذرد. تغییر برای همه افراد دشوار است و خیلی افراد هم که واقعا قصد تغییر خود را دارند به راحتی نمی توانند این کار را بکنند.
من از شدت بروز مسئله اختلافتان و کیفیت آن اطلاعی ندارم و نمی دانم شش ماه قهر و کناره گیری را توجیه می کند یا نه. در عین حال اینکه همسرتان خودشان جلو آمده اند و خواسته اند به نحوی مسئله را حل کنند نشان می دهد قصد حل کردن اختلاف را دارند و می خواهند مشکلات به وجود آمده را برطرف کنند و زندگی مشترکشان را ادامه دهند.
احتمالا نحوه بیانشانکه انتظار داشته اند فقط شما کوتاه بیایید باعث تردید شما شده.
در مجموع اگر در اغلب زمینه هایی که در بالا ذکر کردم با هم توافق دارید و می توانید از این مسئله چشم پوشی کنید یا تا حدودی مصالحه کنید، تلاش کنید مشکلتان را حل کنید. چون شما کم سن تر هستید،می توانید انعطاف پذیری بیشتری هم نشان دهید و با توانایی و درایت خود مسئله را مدیریت کنید.
اگر در حل مسئله موفق نبودید و مشکل ادامه پیدا کرد می توانید از کمک یک مشاور خانواده استفاده کنید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید