چگونه قلق همسرم دستم بیاد و به حرفام گوش بده

همسر من قبلا با وجود اینکه با عشق ازدواج کرده ولی ازدواجش ناموفق بوده چون مستقل نبودن

همسرم مردی عصبی . کاری و خوش صحبت هستش ولی با من نه

حتی با یه بچه یه ماهه میتونه ارتباط برقرار کنه ولی با زنش نه

همش احساس میکنم زن از دید همسرم غریبه ای بیش نیس

همش فک میکنه زن واسه رفع نیازهای مثل پوشاک و طلا ازدواج میکنه ولی من فک میکنم خسیس هستش چون هر بار که من یه چیز کوچیک ازش میخام باید چند بار بهش بگم تا قبول کنه اونم هر بار بحث شدید پیش میاد

هر جوریم امتحان میکنم خیلی کم پیش میاد تاثیر داشته باشه که اونم هر بار چیزی میخام کلی منت چیزای قبلیم میذاره روشون

حتی واسه خودشم به ندرت پیش میاد چیزی بگیره مثلا باید این جورابش پاره و له و لورده بشه تا نوشو بگیره 

اون خودش مکانیکی میکنه صب تا شب لباس کارشو میپوشه شبم لباس راحتی اگرم مهمون بیاد یا مهمونی بریم واسه دو سه ساعت لباس میپوشه و اینجوریم معلومه که لباساش زود کهنه نمیشن

منم با وجود اینکه مستقلم ولی انتظار داره از صب که بیدار میشم لباس پوشیده بپوشم که نکنه ی وقت مهمون سرزده بیاد وقتیم میگم لباسم کهنه شده قبول نمیکنه و نمیذاره حتی با آستین کوتاه و شلوارم تو خونه باشم

ولی وقتی مامان و خواهرش چیزی بخان زودی براشون فراهم میکنه حتی واسه برادرا و باباشم

هر کاری میکنم نمیدونم چجوری باهاش صمیمی بشم و خودمو بهش بفهمونم و اونم بفهمم

همش بهم میگه قناعت نمیکنی و حسودی ولی بخدا اینجوری نیستم منم نیازهای خودمو دارم واقعا

بخدا خیلیم از خودگذشتگی میکنم

جدا از این موضوعم اصلا بهم محبت نمیکنه حتی موقع رابطه

منم از این موضوع خیلی ناراحتم 

قبلنا بهش توجه میکردم و محبت میکردم ولی الان که میبینم بهتر نمیشه و به خودش نمیاد منم محبتمو کنار گذاشتم مدت این ۲ سال که باهم زیر یه سقفیم خیلی احساس غریبگی میکنم احساس میکنم دارم با یه غریبه زندگی میکنم و اجازه نمیده همدیگرو خوب بشناسیم

منم از بس این احساسو دارم هر بار که باهاش حرف میزنم بغضو گریه هام امونم نمیدن و بحث بی تاثیر و بد خاتمه پیدا میکنه و مشکل حل نمیشه