سردرگمی و بلاتکلیفی ، افسردگی، احساس ضعف

من وحیدم همونی که از پیش دبستانی با رفتن به مدرسه بغض میکرد و زار میزد الانم کلاس دهمه و کم و بیش اون مشکلات، با ظواهری عجیب تر از بغض اومدن سراغش! از بچگی راغب به حفظ مسائل، حتی ریاضی بودم یا شاید تربیت صحیحی در خصوص نحوه یادگیری دروس نداشتیم و فقط باید میخوندیم و می‌نوشتیم. الانم بر حسب عادت همیشگی با سخت تر شدن و منعطف تر شدن مسائل، دروس، برام سنگین تر از سنگین شدن! یکم بغض تو گلوم احساس میکنم ولی بیشتر، از صبح تا شب ذهنم درگیر اینه که هر کار مفید و مضری که در حال انجامش هستم آیا درسته یانه و فکر و خیال اینکه تو اصلا درس نمیخونی و داری عقب میفتی کل روزمو نابود میکنه... تایمایی که فشار تحصیلیم زیاد میشه به سبب اون، این افکار، تلخ تر و بیشتر میشن و شبای قبل کلاسهایی که دوستشون ندارم هم دیگه فبها! یه جور انگار از درس زده شدم!!! از طرفی میبینم سمت هیچ چیزی به غیر درس نرفتم مثلا هنری یا ورزشی  رو دنبال کنم، که نه کلاسی رفتم نه خودم از نت  برای یادگیری استفاده کردم؛ واقعا دارم دیوونه میشم و تمام...