سلام من 21سالمه متاهلم خیلی احساس پوچی و بلاتکلیفی میکنم لطفا کمکم کنید

سلام دکتر من 21سالمه 3ساله ازدواج کردم 2بار ازدواج ناموفق داشتم ازدواج اولم در سن13سالگی اتفاق افتاد و کاملا ب اجبار بود و من علاقه ای ب این ازدواج نداشتم و کلا 3ماه تداوم داشت ازدواج دومم 3سال بعد اون اتفاق افتاد درسته همیشه توی همه ی اینها اجبار بود ولی تصمیم نهایی رو خودم گرفتم اقایی ک باهاش ازدواج کردم رفیق باز دختر باز مشروب خور و دست بزن داشت و بد دل بود یک سال طول کشید ک من از این آقا جدا بشم و بعداز 8ماه با شوهرم اشنا شدم و سنتی ازدواج کردیم همسرم هم یک بار ازدواج ناموفق داشتن چیزی ک هست اینه ک من فکر میکنم همیشه جای اشتباهی ایستادم همیشه تصمیمای اشتباه و آدمای اشتباه از زندگی من حضورشون حذف نمیشه!!! همسر من نابارور هستن یعنی اسپرم های ایشون خیلی ضعیفه از ۱۰۰٪فقط ۱۰٪ دارن اونم با کیفیت فوق العاده پایین و بخاطر همین هم از همسر اولشون جدا شدن چیزی ک این وسط هست اینه ک این موضوع رو از من پنهان کرده بودند یعنی ب من گفته بودند کمی ضعیفه اونم بخاطر فشار عصبی ک در زندگی داشته و درست میشه و ب من گفته بودن ک همسر قبلیشون حامله بوده ولی سقط شده فرزندش در حالی ک اینقدر ضعیفه ب هیچ عنوان ب طور طبیعی بارداری امکان نداره این موضوع رو از من ۱سال پنهان کردن و مادرشون بسیار اصرار میکرد ک زود تر بچه دارشیم وقتی اقدام کردیم روز اولی ک پیش دکتر متخصص رفتیم ب من گفتن ک ایشون شرایطشون اینطوریه و من تازه اونجا فهمیدم ولی هیچی ب روی همسرم نیاوردم با فکر اینکه ناراحت نشه و فکر نکنه مشکلی ک داره رو زدم توسرش بلکه بهش گفتم همه جوره کنارت هستم و کمکت میکنم ک این مشکل حل بشه ولی چیزی که الان عذابم میده اینه ک من دوساله کلی زحمت کشیدم پنج بار iuiکردم و یکبار اقدام ب ivfکردم ک در مرحله تخمک کشی کنسل شد کلی دارو و قرص امپول هورمون مصرف کردم چیزی ک ناراحتم میکنه اینه هیچوقت اینارو ندیدیعنی آدمایی هستن ک اگه خودتو براشون فدا کنی هم راضی نمیشن مخصوصا مادر ایشون ک خیلی تو زندگیمون دخالت دارن فوق العاده آدم سلطه طلب و خود بزرگ بین  هستن ک مراعات حال هیچ کس و نمیکنن و اسم این کارو گذاشتن رک بودن!!!ولی هیچکسی حق نداره با ایشون دخالت کنه و مثل خودش باهاش برخورد کنه!!ناراحتم از این که بجای اینکه یبار بخوان از من تشکر کنن مدام دنبال این هستن ک مشکلی از من پیدا کنن و بگن توهم مشکل داری و عیب فقط از پسر من نیست تو این مدتی ک ما تو دوره درمان بودیم دعا نویس و رمالی نمونده ک نره پیشش!! من خیلی تحت فشارم مخصوصا اینکه همسرم بسیار آدم زود جوشی هستن ک وقتی عصبی میشن مراعات هیچی رو نمیکنن و براشون مهم نیس ک بقیه از دستش ناراحت میشن یا نه و اینکه خیلی چیزایی ک حق طبیعیه یه انسان هست رو از من سلب کردن من نمیتونم تنها برم بیرون من با دوستام نمیتونم برم بیرون من حق اشتغال ندارم من حق تحصیل ندارم حتی باشگاه دوست نداره برم و هروقت ازش میپرسم چرا میگه اول بچه دار شیم بعد اینقدر منو نادیده گرفتن و فقط ب فکر بچه بودن ک من از هر تعویقی ک میوفته احساس خوشحالی میکنم و واقعا هنوز بچه دار نشده از بچه دار شدن زده شدم!!!هنوز هیچ اتفاقی نیوفتاده توی دعوایی ک بین من و همسرم اتفاق افتاده بود مادرشون ب من گوشزد کردن که بچه دار بشین یه مشکلی پیش بیاد بچه رو ازت میگیرم!!!من خیلی میترسم از اینکه این همه عذاب بکشم و فردا ک بچه دار شدم اینجوری لای منگنه باشم نمیدونم دعا کنم و تلاش کنم ک بچه دار شم یا از این رابطه بیام بیرون!!من حتی شجاعت اینو ندارم که بخوام بگم الان بچه نمیخوام هر وقت گفتم شوهرم گریه کرده ک من این مشکلو دارم و مادرش قیامت ب پا کرده ک چرا نمیخوای احساس میکنم من اینجا فقط ی ابزارم ک بچه بیارم تا ب همه نشون بدن ک مشکلی ندارن و هیچ ارزشی برای من قاعل نیستن ن برای من نه سلامتیم  چون همسر من از ivfترس داشتن چون فکر میکردن که اونم باید عمل بشه و خب بخاطر همین مادرش میگفت اینقدر iuiکنین تا حامله شین ولی وقتی فهمیدن جراحی در کار نیست میگفت اینقدر ivfمیکنیم تا حامله شین اصلا غصه نخورین ولی ترس من از جراحی براشون بی معنی بود و میگفتن چیزی نداره بترسی!!!و تاحالا چندین بار مورد اینجوری پیش اومده و اینا خیلی ازار دهنده اس دکتر زنانم بهم پیشنهاد داد ک برم پیش یه دکتر روانشناس تا از شر این استرسا راحت شم ولی همسرم ب بهانه هزینه بالای درمان اجازه نمیده برم پیش دکتر لطفا شما کمک کنید و بگین ک چیکار کنم خواهش میکنم