من یک پسر ۲۶ ماهه دارم بخاطر کرونا و دوری از اقوام حدود ۳ ماه قرنطینه مطلق بودیم و پسرم تمام وقت تلویزیون میدید.که به طور اتفاقی من با علایم اوتیسم آشنا شدم و متوجه شدم پسرم بعضی علایم را داره. از جمله اینکه فقط سه کلمه واضح میگه ، تماس چشمی نداره، به اسمش واکنش نشون نمیده ، واکنشش به درد کمه ، دور خودش میچرخه با نگاه از گوشه چشم، یک مسیر رو توی خونه خیلی میدوه، وسایل رو عمودی و افقی و با نظم خاصی میچینه و روزا خوابه و شبا بیدار.
با اصرار زیاد من و مخالفت پدرش به دکتر مراجعه کردیم و ایشون به متخصص مغز و اعصاب کودکان ارجاع دادن ایشون تشخیص اختلال ارتباط محیطی دادن و دستور قطع تلویزیون و شیرینی رو دادن و ملاتونین و پیراستام تجویز کردن و توصیه کردن بچه سه ماه به مهد بره.
الان یک ماه و نیم گذشته واکنشش به اسمش بهتره و تماس چشمی بهتری هم داره خوابش تنظیم شده ولی همچنان گفتار نداره و با بچه ها ارتباط برقرار نمیکنه و واکنشش به درد ضعیفه
متاسفانه شوهرم هنوز نتونسته مشکل رو بپذیره و من نمیتونم به کاردرمانی و گفتار درمانی ببرمش.
میخواستم راهنماییم کنید که من توی خونه چه کارهایی میتونم باهاش انحام بدم که بهش کمک کنه
سلام عزیزم این مشکلی نیست که توی خونه بهش بپردازین این بچه حتما باید بره کاردرمانی و گفتار درمانی چون اگر دوران طلایی رو که زیر ۵ سال هست رو از دست بدین دیگه نمیشه کاری کرد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید