2794

با سلام همسرم یکبار من رو در اتاق زندانی کرده. کتک زده و از خونه بیرون کرده و به تازگی متوجه خیانت کردنش شده ام اما متوجه نمیشم چرا با این وجود تمایل داره بچه ای به دنیا بیاد که حتی حضانتش رو بر عهده نمیگیره این بچه 34 هفتشه و من می خوام اون رو به دنیا بیارم ولی همه میگن باید صبر کرد ولی من باید دنبال کار بگردم تا بتونم وکیل بگیرم و هرچه سریعتر از این مرد جدا بشم اما با وجود یه بچه اصلا نمیتونم از یه طرف حس مادرانه ای دارم که اصلا این دو با هم قابل کنترل نیستند . ممنون میشم راهنمایی کنید

اطلاعات تکمیلی

سن 32 جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام خانم عزیز
متاسفم که در شرایط بارداری، درگیر چنین فشاری شده اید. احساس و خواسته ی شما را درک می کنم. 
خودتان به خوبی می دانید که الان در این شرایط در مورد جدایی، کاری نمی شود کرد و به یک زمان قابل توجه نیاز دارید. پیشنهادهایی برایتان دارم:
الان که مجبور به تحمل زمان پیش رو هستید، تا جایی که ممکن است در مورد زایمان و به دنیا آمدن فرزندتان همه چیز را بخوبی برگزار کنید به جای این که در اندوه و پرخاش، وضع حمل کنید. خاطره ی این روز برای شما و فرزندتان یک عمر، مهم خواهد بود.
یک برنامه ی طولانی مدت داشته باشید که می خواهید چکار کنید.
از بابت خیانت همسرتان مطمین شوید و اگر شواهدی از خیانت در دست دارید، با همسرتان روبرو کنید و از ایشان بخواهید که این داستان را هر چه سریع تر تمام کند چرا که به غیر از نقض حرمت شما، داستان زندگی یک بچه که شما او را دعوت کرده اید در میان است.
اگر همسرتان پذیرفت، ایشان را متوجه کنید که از این بابت و نیز از بابت زندانی کردن و کتک زدن بسیار رنجیده و دلخورید و اعتمادتان سلب شده است.
بعد از زایمان سعی کنید روحیه ی خودتان را با فعالیت فیزیکی و تغذیه ی صحیح و فعالیت های دلخواه در اندازه ای که مقدور است حفظ کنید.
اگر مهارتی بلدید بعد از زمان کافی می توانید برای پول در آوردن از آن استفاده کنید و اگر نیستید، شروع کنید به یاد گرفتن، حتی مهارتی مثل شیرینی پزی یا کارهای هنری، که بشود از آن پول مناسبی به دست آورد.
 تا حد  امکان، سعی کنید استقلال مالی داشته باشید و یا اندوخته ای برای خودتان همیشه داشته باشید.
در طی این زمان اگر دیدید که همسرتان پشیمان است و در صدد جبران برآمده، اگر خواستید به او فرصت دهید و از او بپرسید چه مشکلی دارد و با منطق و صراحت با هم حرف بزنید و اگر دیدید که ندامتی در کار نیست و شما قصد ترک زندگی را دارید، تا زمان تامین مالی کافی صبوری کنید تا شتابزده خودتان را به سختی بزرگتری نیندازید.
سعی کنید همیشه یک زن اهل یادگیری و مطالعه باشید تا هم در رابطه با دیگران، آسیب نبینید و هم مادر آگاهتری باشید.
زیادی غصه نخورید، هیچ چیز زندگی ثابت و دقیقا طبق پیش بینی ما نیست، بنابراین چه بسا راه هایی که فکر نمی کنید گشوده شود. 
برایتان آرزوی سلامتی و موفقیت دارم

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید