بیاین براتون ف.ا.ل حافظ بگیرمممم😍

غزل شماره #19 دیوان حافظ : ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد
در خرابات بگویید که هشیار کجاست

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

هر سر موی مرا با تو هزاران کار است
ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش
کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

تعبیر غزل شماره 19 حافظ در ف.ا.ل شما :
دچار غم و اندوه شده اید. نگران نباشید. گمشده ای که مدتی دنبالش هستید را به زودی پیدا خواهید کرد و مشکلات و غصه ها به پایان خواهد رسید. ناامید نشوید و به مسیرتان ادامه دهید که پیروزی با شماست.

هوشیار باشید. در آینده ای نزدیک خبرهای خوبی دریافت می کنید. بعد از شب تاریک و سیاه صبح سپید در انتظارتان خواهد بود.

خوب فکر کنید و از عقل خود یاری بگیرید. به توانمندی های خود اعتماد کنید اما خود را بی عیب و نقص ندانید که هرکس خوبی ها و بدی های خودش را دارد و شما نیز از این قانون مستثنی نیستید.

غزل شماره #71 دیوان حافظ : زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست
زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست

در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست
در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند
عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نیست

چیست این سقف بلند ساده بسیارنقش
زین معما هیچ دانا در جهان آگاه نیست

این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است
کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست

صاحب دیوان ما گویی نمی‌داند حساب
کاندر این طغرا نشان حسبه لله نیست

هر که خواهد گو بیا و هر چه خواهد گو بگو
کبر و ناز و حاجب و دربان بدین درگاه نیست

بر در میخانه رفتن کار یکرنگان بود
خودفروشان را به کوی می فروشان راه نیست

هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ور نه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست

بنده پیر خراباتم که لطفش دایم است
ور نه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست

حافظ ار بر صدر ننشیند ز عالی مشربیست
عاشق دردی کش اندر بند مال و جاه نیست

تعبیر غزل شماره 71 حافظ در ف.ا.ل شما :
غم و اندوه مصیبتی که دیده اید سخت است و تحمل آن تنها به گذر زمان، صبر و امید امکان پذیر خواهد شد.

حسودان و رقیبان شما را به باد استهزا می گیرند و باعث رنجش و آزار شما می شوند، اما اگر به درستی کاری که انجام می دهید اعتقاد دارید، از سخنان یاوه دیگران ناراحت نشوید و همه چیز را به خداوند بسپارید.

از غرور و کبر دوری کنید، از یاد خداوند غافل نشوید و در همه حال به درگاهش دعا کنید. به حمایت دیگران متکی نباشید. خداوند به زودی گره از کارتان خواهد گشود.

غزل شماره #167 دیوان حافظ : ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد
ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را رفیق و مونس شد

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا
فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد

به صدر مصطبه‌ام می‌نشاند اکنون دوست
گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد

خیال آب خضر بست و جام اسکندر
به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد

طربسرای محبت کنون شود معمور
که طاق ابروی یار منش مهندس شد

لب از ترشح می پاک کن برای خدا
که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد

کرشمه تو شرابی به عاشقان پیمود
که علم بی‌خبر افتاد و عقل بی‌حس شد

چو زر عزیز وجود است نظم من آری
قبول دولتیان کیمیای این مس شد

ز راه میکده یاران عنان بگردانید
چرا که حافظ از این راه رفت و مفلس شد

تعبیر غزل شماره 167 حافظ در ف.ا.ل شما :
مژده باد بر شما که همه چیز به کام شما تغییر پیدا می کند و به زودی مراد دل تان حاصل خواهد شد. هنر آن است که در روزهای طلایی شکرگزار خداوند باشید و از کبر و غرور حذر کنید. با اراده و همت عالی ادامه دهید تا موفقیت ها ماندگار شوند.

منفی باف نباشید و اختیار خود را به کسی ندهید. بسیاری به زندگی شما غبطه می خورند پس قدر زندگی و خانواده خود را بدانید. به زودی ملاقات مهمی در پیش دارید.

غزل شماره #88 دیوان حافظ : شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت

نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت

فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت

من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب
که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت

غم کهن به می سالخورده دفع کنید
که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت

گره به باد مزن گر چه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت

به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو
تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت

مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت

که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز
من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت

تعبیر غزل شماره 88 حافظ در ف.ا.ل شما :
دشمنان با تهمت و افترا به دنبال ضربه زدن به شما هستند، نگران نباشید، زیرا انسان پاکی هستید و نتیجه خوبی های خود را خواهید دید.

دوری از یار سخت است و شما را دچار درد و اندوه فراوانی کرده اما چاره ای جز تحمل ندارید و باید به تقدیر و مشیت الهی اعتماد کنید. رقیبان برای شما دام گسترده اند و سعی می کنند از نقاط ضعف شما سواستفاده کنند. هر حرفی که می زنید با دلیل و برهان و منطق باشد تا جایی برای سواستفاده حریفان باقی نماند.

به دیگران نیکی کنید تا نیکی ببینید.

غزل شماره #49 دیوان حافظ : روضه خلد برین خلوت درویشان است
روضه خلد برین خلوت درویشان است
مایه محتشمی خدمت درویشان است

گنج عزلت که طلسمات عجایب دارد
فتح آن در نظر رحمت درویشان است

قصر فردوس که رضوانش به دربانی رفت
منظری از چمن نزهت درویشان است

آن چه زر می‌شود از پرتو آن قلب سیاه
کیمیاییست که در صحبت درویشان است

آن که پیشش بنهد تاج تکبر خورشید
کبریاییست که در حشمت درویشان است

دولتی را که نباشد غم از آسیب زوال
بی تکلف بشنو دولت درویشان است

خسروان قبله حاجات جهانند ولی
سببش بندگی حضرت درویشان است

روی مقصود که شاهان به دعا می‌طلبند
مظهرش آینه طلعت درویشان است

از کران تا به کران لشکر ظلم است ولی
از ازل تا به ابد فرصت درویشان است

ای توانگر مفروش این همه نخوت که تو را
سر و زر در کنف همت درویشان است

گنج قارون که فرو می‌شود از قهر هنوز
خوانده باشی که هم از غیرت درویشان است

حافظ ار آب حیات ازلی می‌خواهی
منبعش خاک در خلوت درویشان است

من غلام نظر آصف عهدم کو را
صورت خواجگی و سیرت درویشان است

تعبیر غزل شماره 49 حافظ در ف.ا.ل شما :
ظاهر دنیا بسیار فریب دهنده است، مراقب باشید دلبسته مال دنیا نشده و دل و ایمان تان را نفروشید. از رویاهای واهی و آرزوهای دور و دراز دست بکشید.

آینده روشنی در انتظار شماست و پیروزی بزرگی به دست خواهید آورد که برکت و رونق را به زندگی تان سرازیر می کند، قناعت پیشه کنید تا از سختی و درد در امان باشید.

عده ای نسبت به شما حسادت کرده و باعث رنجش شما می شوند. از غرور و خودخواهی برحذر باشید، در همه حال به یاد خداوند بوده و به ذات وجودش توکل کنید.

غزل شماره #55 دیوان حافظ : خم زلف تو دام کفر و دین است
خم زلف تو دام کفر و دین است
ز کارستان او یک شمه این است

جمالت معجز حسن است لیکن
حدیث غمزه‌ات سحر مبین است

ز چشم شوخ تو جان کی توان برد
که دایم با کمان اندر کمین است

بر آن چشم سیه صد آفرین باد
که در عاشق کشی سحرآفرین است

عجب علمیست علم هیئت عشق
که چرخ هشتمش هفتم زمین است

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است

مشو حافظ ز کید زلفش ایمن
که دل برد و کنون دربند دین است

تعبیر غزل شماره 55 حافظ در ف.ا.ل شما :
با یاد و توکل به خداوند متعال و هوشیاری می توانید همه مشکلات را پشت سر گذاشته و به مراد دل تان برسید.

بدخواهان و حسودان برای شما دام گسترده اند و به دنبال ضربه زدن به شما هستند، مراقب باشید و از خداوند کمک بخواهید.

غزل شماره #81 دیوان حافظ : صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل
ای بسا در که به نوک مژه‌ات باید سفت

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

گفتم ای مسند جم جام جهان بینت کو
گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت

سخن عشق نه آن است که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

اشک حافظ خرد و صبر به دریا انداخت
چه کند سوز غم عشق نیارست نهفت

تعبیر غزل شماره 81 حافظ در ف.ا.ل شما :
از حرف حق و سنجیده اطرافیان دلگیر نشوید که آن ها صلاح شما را می خواهند اگرچه شاید اینطور به نظر نرسد. از سخنان بیهوده و حرف های نابه جا بپرهیزید که موجب پشیمانی خواهد شد.

مراقب رفتار دیگران باشید و جانب احتیاط را از دست ندهید. اسرار دل خود را برای هر کسی فاش نکنید و همواره دوراندیش و آینده نگر باشید.

غزل شماره #82 دیوان حافظ : آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت
آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت

تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چه‌ها رفت

بر شمع نرفت از گذر آتش دل دوش
آن دود که از سوز جگر بر سر ما رفت

دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشمم
سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت

از پای فتادیم چو آمد غم هجران
در درد بمردیم چو از دست دوا رفت

دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت

احرام چه بندیم چو آن قبله نه این جاست
در سعی چه کوشیم چو از مروه صفا رفت

دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید
هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت

ای دوست به پرسیدن حافظ قدمی نه
زان پیش که گویند که از دار فنا رفت

تعبیر غزل شماره 82 حافظ در ف‌‌.ا.ل شما :
فراق یار سخت است اما بیش از این اندوهگین و نگران نباشید که سرانجام دوری و فراق تمام می شود و دوباره او را خواهید دید.

ناامید نباشید، هرزمان برای رسیدن به اهداف و مقصود خود تلاش کنید به آن ها دست خواهید یافت، هیچوقت دیر نیست. با توکل به خداوند قادر، گام در راه گذاشته و دعا را فراموش نکنید.

نذر خود را ادا کنید، از شنیدن خبر بد ناراحت نشوید، مسافرتان به زودی خواهد رسید.