نخیر
بلاخره یکی پیدا میشه که تا اخر عمر همو ول نکنیم.تعهد یه چیز قلبیه نه کاغذی...همونی که تا اخر عمر برای هم ساخته شده باشیم با عشق
تازه اونم بدون یکنواختی و کمرنگ شدن....همیشه تروتازه و هر روز با هیجان تر از دیروز
دیگه وقتی دو نفر برای هم ساخته شده باشن روحشون یکی باشه.دلشون برای هم بتپه،میشه...مثل اهنربا همش جذب هم میشن و به سمت هم کشیده میشه دلاشون.
اون طرفی که تو میگی برای مثال با یه لیوان اب قهر میکنه
اون عشق دلت نیست.نیمه گمشدت نیست
ولی نمیدونم چرا همش احساس میکنم این عشق دلمه تا ابد....اینه که تو سرنوشتمه و جفت روحمه
یه همچین حسی دارم که نمیشه ازش دل بکنم چون روحیاتمون خیلی به هم میخوره و خیلی از اخلاقامون شبیه به همه.
یه حس شدید قلبی دارم از این بابت.که این همونه که باید.همون نیمه گمشده
البته شاید اگه بعد از این یکی دیگه اومد تو زندگیم نظرم عوض شد😂
ولی این خیلی با دلم همخونی داره..شاید دیگه با کسی این حسو که این همون جفت روحم و قلبمه تجربه نکنم و نداشته باشم.
میدونی؟یه جوریه که قلبمو نوازش میده و اب میکنه
