سلام من دوتا بچه دارم یک ساله و دبستانی شاغلم هستم بعصی وقتها احساس میکنم دیگه بدنم نمیکشه. احساس میکنم تلاشهام بیفایده است وقتی میخوام کمی درد دل کنم همسرم به مسخرم میگیره. احساس پوچی دارم. پدر و مادری ندارم چندماهه که جایی نمیرم. بجز پارک و محلل کار و..
بعصی وقتها فکر میکنم چرا خدا من رو اینجور افریده از وقتی بچه بودم سختی کشیدم.
میدونی اینقدر خسته شدم ک دلم میخاد خودکشی کنم
حق داری واقعا
بچه‌ها رو چکار میکنی وقتی خودت شاغلی
همین شاغل بودن شما و بچه آرزوی خیلیا ست
ولی سخته درک میکنم
خوبه شغل داری .
باور کن خیلیا شغل ندارن . با نداری و خیانت همسر و.... زندگی میکنن .
حتی الان یه بسته قرص کاملو خوردم انشالله ک صب چشامو وا نکنم خسته شدم دلم شکسته
خسته نباشی واقعا. 🌺🌺🌺
عزیزم اگه خودت قدر خودتو ندونی الباقی کلا قدرتو نمی دونن. به روحت رسیدگی کن.خودتی که درمان زخمتی.
حیف خودکشی گناهه مادرم و همسرمم گناه دارن وگرنه هی اقدام میکنم ای پشیمون میشم با اینکه برام اینجا الان جهنمههه
اگر اون دنیا وجود نداشت خودمو خلاص میکردم
این اواخر زیاد شوهرمو بردم دکتر و خیلی تو مطب ها و مراکز علاف شدیم الان ۵ساله خستم کسی درک نمیکنه
خیلی😔💔 حتی سه شب پیش چادرموگذاشتم دور قلاب توسقف ولی دلم برای بچه دوسالم سوخت گفتم الان که هستم جلوچشمام کتک میخوره اگه مردم دیکه چه بلایی سزش میاد
