امروز تولدمه ولی شاید بیشتر از روزایه دیگه ناراحتترم
چون دارم میبینم همه چی رفته رفته داره تو زندگیم و تو دنیا بدتر میشه اصلا نمیدونم چرا آدما روز تولدشون رو جشن میگیرن اومدن به دنیا پر درد و سیاهی چه خوبی داره که حالا باید خوشحال هم شد اتفاقا باید ناراحت هم بود یادمه تولد چهار سالگیم خیلی خوشحال بودم چون آخر جشن وقتی مهمونا رفتن قرار بود نصف کیکو خودم بخورم ولی خیلی خوابم میومد با خودم گفتم بخوابم صبح نصفشو میخورم باخوشحالی خوابیدم ولی وقتی بیدار شدم دیدم حتی یه تیکه از کیک هم نیست حتی پولایی که بمن داده بودنو قرار بود کلی خوراکی بخرمم نیست خیلی ناراحت شدم الانم بااینکه سالها گذشته فرقی نکرده انگار خوابیدم و بیدار شدم دیدم چیزی از خوشبختی و خوشحالی نصیب من نشده و این حتی آزاردهنده تر از اون موقع بچگیمه به هر حال تولدم مبارک امیدوارم معجزه ای تو زندگیم اتفاق بیفته.
بچه ها بعد مدت ها جاریمو دیدم، انقدررررر لاغر شده بود که اولش نشناختمش! پرسیدم چیکار کرده که هم هرچیزی دوست داره میخوره هم این قدر لاغر شده اونم گفت از اپلیکیشن زیره رژیم فستینگ گرفته منم زیره رو نصب کردم دیدم تخفیف دارن فورا رژیممو شروع کردم اگه تو هم میخوای شروع کن.
هنوز عشق تو امید بخشِ جان من است❤️❤️..........پسرم تو یکی از خاص ترین نعمت هایی هستی که خدا در زندگی من آفریده.....من یه خانوم آروم ومؤدبم که همه دوسش دارن 🥰 خدایا شکرت
کاش نزدیکت بودم و بهت کتاب چهار اثر از اسکاول شین یا راز رو کادو میدادم
حالا که نیستم خودت به خودت کادو بده و بخر و بخون.
معنی حرفمو متوجه میشی.
تولدت مبارک 🥳🎈
اگر روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اونهایی که توی زندگی بیشتر از همه رنج کشیدن. رنج! نه به منزله غم. که غم هم میتونه شکلی از رنج باشه. رنجی که به معنی رشد و رسیدن به نورِ امید وسط تاریک ترین روزهای زندگیشون باشه. اون آدمها شاید زیاد کتاب نخونده باشن. شاید سواد زیادی نداشته باشن. شاید پولدار نباشن. ولی عمیقن. انسان های عمیق رو دوس دارم. اینکه حتی با سکوتشون هم حرف های زیادی دارن. اگه یه روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون آدمایی که با رنج قد کشیدن ...
اگر روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اونهایی که توی زندگی بیشتر از همه رنج کشیدن. رنج! نه به منزله غم. که غم هم میتونه شکلی از رنج باشه. رنجی که به معنی رشد و رسیدن به نورِ امید وسط تاریک ترین روزهای زندگیشون باشه. اون آدمها شاید زیاد کتاب نخونده باشن. شاید سواد زیادی نداشته باشن. شاید پولدار نباشن. ولی عمیقن. انسان های عمیق رو دوس دارم. اینکه حتی با سکوتشون هم حرف های زیادی دارن. اگه یه روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون آدمایی که با رنج قد کشیدن ...