اول سلام. خانما من خیلی دیر به دیر تاپیک میزنم وقتایی که واقعا گیر کنم. مثل الان. من مشهدم و خانواده شوهرم شهرستانن. هر دفه میان اینورا طبیعتا خونه ی مان. یکی از خواهراش تازگی اومده اینجا برای زندگی. تو این چند وقت من دعوتش کردم و بماند که قبلا هم همیشه دعوتی داشتم. امروز فهمیدم چندتا دیگه از فامیلای شوهرمم( دوتا خواهراش) اومدن و رفتن خونه ی اون یکی خواهرشون دیشب زنگ زنگ زنگ به من و شوهرم ولی انصافا گوشیا رو بیصدا بود و متوجه نشدیم. صبح زنگ زده که فلانیا اومدن. خیلی اعصابم خورده. رفتن اونجا که باز من دعوتشون کنم اون یکی خواهرشم با شوهرش و بچه هاش بگم بیان. در صورتی که تا حالا هنوز یکبار نگفتن بیا یه چایی بخور یا بیا خونه مون بشین چند دقیقه!
خوب توهم دعوت نکن مجبورنیستی یافوقش برویه سربزن برگرد
خونه اونا نمیرفت میومد خونه شما راضی تر بودی؟بهتر عزیرم.شمام خواستی یه دعوت کن نخواستی نه
خب من الان متوجه نشدم اگه میومدن خونه شما که کلا مستقر میشدن ،بالاخره یه جا باید برن دیگه
اینم بماند که در مقابل رفتارهای زشتشون همیشه چشم پوشی کردم فقط گفتم‌میگذره. خیلی خیلی محترمانه باهاشون رفت و آمد کردم. ولی انقدر حجم بدی ها و بی ادبی هاشون برام زیاد شده که دیگه هیچ‌تمایلی به دیدنشون ندارم. بشدت قدر نشناسن. من انقد ساده بودم که بخاطرشون با شوهرم دعوا میکردم شوهرم همش میگفت یه روز خودت میشناسی شون. حالا بهترین راه برخورد چیه؟ با توجه به اینکه از راه دور اومدن و قطعا توقع دارن خونه ی داداششون بیان
راست میگی واقعا ولی نمیدونم چرا انقد اعصابم خورده. کلا از سرویس دادن به آدمای بیخودی خسته شدم. از یک طرفم دلم نمیاد میگم خوب خونه داداششونه. تحمل شوهر بیشعور خواهر شوهرم برام خیلی سخته اینکه دائم به مفت خوری عادت کرده خیلی برام غیر قابل هضمه
خب عزیزم اینجور ک تعریف کردی مشخصه اونا بدون دعوت شما خونتون میان...یعنی شما هم اگر بخوای بری اونا دعوت نمیکنن میگن مثل ما خودشون بیان... شاید اخلاقشون اینجوری باشه .. حالا خودت بیشتر میشناسیدشون
ممنونم. خودمم به همین دارم فکر میکنم ولی همینکه همین یکبارم دوباره بخوام اون خواهرش که اینجا زندگی میکنه رو دعوت کنم زورم میاد. خیلی عجیبه. دوازده ساله حتی نگفته بیا خونه مون بشین فقط خوردن و دعوتی پیشکش ولی امیشه سر و تهشو بزنی خونه ما هست.خودش که هیچ یک شوهر رو اعصابی داره
یه شبه دیگه تحمل کنی بهتره به نظرم اگه بگی مثلا فردا شب شام بیاید خونمون میفهمن فقط واسه همون شام و یه شب دعوتن ولی اگه مثلا همینطوری تعارف بزنی بگی بیاید اینوری ممکنه با وسایلو ساکو چمدون بیان بگن میخوایم ۲،۳ روزم اینجا بمونیم همشم به اون یکی خواهره هم زنگ بزنن توام بیا اینجا دور هم باشیم 🥴
از یک طرفم عذاب وجدان میگیرم. انقد بخدا فکرم درگیره. کلا قاطی کردم. نمیدونم چی درسته چی غلط. با خودم میگم تا کی این بحثا و تلافیا. دنیا واقعا ارزش نداره و از یکطرفم بیشعوری اونا واقعا عذاب آوره دلمو به درد میاره اینم بگم من با همین طرز فکر که دنیا ارزش نداره دوازده سال چیزی از بدیاشون به رو نیاوردم و همیشه چشم پوشی کردم ولی اینکارم باعث شد اونا هیچوقت متوجه اشتباهاتشون نشن
عذاب وجدان نداره به نظرم آدم وقتی از کسی حس مثبت نمیگیره باید سعی کنه رابطشو باهاشون به حداقل ممکن برسونه ،قرار نیست بدی بهشون بکنی که عذاب وجدان بگیری
یه چیزیم هست که من بهش رسیدم اینه که نیازی نیست آدم دیگرانو متوجه اشتباهشون کنه چون آخرشم هر چقدر سعی کنی احتمالش خیلی کمه که اونا متوجه بشن فقط باید سعی کنی با هر ترفندی آرامش خودتو حفظ کنی و از تنش دوری کنی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز