قصه های زیادی با خواهرم داریم خانوادگی. اما خلاصه داستان اینه مدرسه نمونه دولتی قبول شد و پدر مادرم شاد و خوشحال ولی دقیقاً از روز یک مهر تا الان هر شب داره گریه میکنه. همش استرس داره مریضی و دیگه اصلا شاد نیست. میگه تو اون مدرسه اذیت میشه خیلی و حس خوبی نداره و. اولش خیلی گریه کرد مدرسشو عوض کنیم چون خودمم دبیرستانی بودم همین شکلی شده بود مدرسمم نمونه بود. ولی بابام نذاشت گفت حرفشم نزن حالا من دیشب دیدم این بچه خیلی روحش بهم ریخته با بابام حرف زدم گفتم مدرسشو عوض کن و گناه داره و اونم مجبوری قبول کرد. حالا باهام قهره. میگه تو با ایندش بازی میکنی. این بره مدرسه عادی سر کوچه هیچی نمیشه فقط می‌ره پی رفیق بازی. نمیدونم کلافم واقعا شما بودید چه می‌کردید
خب مشکلش چیه دقیقا خواهرت؟
حتما مدرسه رو عوض میکردم
ولی باید قول بده درس بخونه
نظارت میکردم
دمت گرم چه خواهر خوبی هستی
داغون میشه تا آخر عمر
کار کاملا درستی کردی من تیزهوشان خوندم و بهت میگم اصلا ارزش اذیت شدنو نداره اگه خودش نمی‌خواد مدرسه‌ش رو عوض کنید ولی قبلش سعی کنید باهاش صحبت کنید شاید مشکلش جدی‌تر از این باشه که با عوض شدن مدرسه حالش خوب بشه
عزیزم شما الان خودتون چه کار شدید موقعیت اجتماعی‌تون چیه؟؟
عزیزم مدرسه نمونه هم قبولی داتشگاه های خوب نداره، فقط غیر انتفاعی و تیزهوشان! پس زجر نکشه بهتره
من اونجا خیلی تنها بودم دوست داشتم ولی تو یه فاز نبودیم باهاشون حس راحتی نداشتم جو اونجا کلا این شکلی بود همین اتفاقا باعث افت تحصیلیم شد جوری که سال آخر هر هفته غیبت داشتم الان فکر میکنم اگه پیش دوستام تو یه مدرسه عادی مونده بودم برام بهتر بود
از دستِ این والدین
شما هم سرد و سنگین رفتار کنید
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
20 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز