چرا واقعا؟! شماهم اینجوری هستین؟!

مثلا چند روز پیش دورهمی داشتیم با خانومای خانوادمون 

من خیلی دوس دارم چون ادماییرو میبینم که خیلی عمیقا دوسشون دارم و البته مامانم که عاشقشم 

شبش با خودم برنامه ریزی کردم که میرم اونجا به مامانم کمک میکنم نمیذارم خسته شه کلی خوش میگذره میگیم و میخندیم 

زد و انفولانزا گرفتم عین یه میت افتادم یه گوشه و همش عصابم بهم ریخته بود نتونستم به مامانمم کمک کنم 

زهرمارم شد 

یا مثلا چند سال اقدام کردم واسه بارداری هر ماه انتظار بی بی چک مثبت 

نشد که نشد 

تا زد و ماهی باردار شدم که یکی از جوونای فامیل به رحمت خدا رفت کلا یبار اقدام داشتیم اینقده حرص خوردم اصلا فکرشم نمیکردم باردار بشم

خلاصه میگم که همیشه در حال سوپرایز شدنم

وقتیم باردار شدم بازم سوپرایزی ادامه داشت 

نگران بودم که خارج رحمی نباشه یوقت 

که زد و پوچ شد 

خلاصه که سقط شد

عکس العمل توروخدا 🥺

سه ماه از سقطم میگذره و قرار بود این ماه اقدام کنم 

دوروز دیگه وقت دکتر و سونو فولیکول دارم 

کلی امیدوار بودم از همه نی نی سایتیا التماس دعا میکردم شنیده بودم دعای نی نی سایتیا خیلی  گیراست 

که متاسفانه پدربزرگم امروز صبح فوت شد و ما باید بریم چند صد کیلومتر دور از تهران 

فکرم نمیکنم بتونم تا دوروز دیگه برگردم تهران 

هیییییی خداااا

خیلی سخته صبر کردن