غر نزن،صبور باش و فورا اعتراض نکن،گله خانواده شو نکن بلکه احترامشون کن،از ته دل کمکی احتیاج داشتن بکن،اما حد و مرزها رو حفظ کن،مگر اینکه ادمای نامهربون و نفهمی باشن،اونوقت شده الکی،پیش همسر ازشون تعریف کن و بگو که دوسشون داری تا اعتمادشو جلب کنی.
اول اینکه روی کارهایی که باید انجام میدادم پافشاری میکردم مثلا ادامه تحصیلم کار و اموزش که همسرم مخالفت کرد بشدت
دوم اینکه حتما حتما حتما از نظر مالی مستقل میشدم بعد ازدواج میکردم
سوم اینکه زود بچه دار نمیشدم حداقل ۸ سال بعد از ازدواجم بچه میاوردم
چهارم اینکه شوهرم رو موظف میکردم ماهیانه حداقل یک چهارمه حقوقشو بریزه برام و روش حساب نکنه
اولین چیز اینکه عروسی می‌گرفتم 😔😔
عروسیه ما خورد به کرونا، و عروسی نگرفتیم فقط عکس و اتلیه و اینا رفتیم، بعد قرار بود باباش اینا عروسی بگیرن برامون بعد از کرونا، حالا هم کلا زدن زیرش😔😔 با اینکه پول دارن ولی به روی خودشون نمیارن.
خودمونم الان نداریم دیگع هزینه سالگرد کنیم، واقعا ناراحتم از این بابت، هرعروسی ای که میرم همش ته دلم غصه دارم که چرا من نشد عروسی بگیرم
آخه ما دیگه خیلی وقت بود که نامزد بودیم، نزدیک ۴ سال میشد. البته من خودم مشکلی نداشتم ولی خانواده ها میگفتن دیگه صبر نکنید معلوم نیست کی تموم شه. واقعا هم خیلی طول کشید کرونا، ما اوایلش بودیم الان دوسالو نیمه ازدواج کردم تازه امسال شرایط یه کم خوب شد.
اونا میگفتن بعد کرونا سالگرد میگیرید منم گول خوردم🤦🏻♀️🤦🏻♀️
زندگیم کسل کننده نیست ولی خودم آدم کسل کننده ای ام.آرومم و انقدر خودم با خودم خوش گذروندم و تنها بودم دیگه خسته شدم دلم یه کسیو کنارم میخواد که همیشه باشه.وقتی نیست ازش بخوای باشه.با دوست و رفیق نمیشه اینطور رفتار کرد اونا زندگیه خودشونو دارن و نمیتونن همیشه کنارت باشن.از طرفی تو براشون غریبه ای و مسوولیتی نسبت بهت ندارن.کاش یکی درکمون میکرد و انقدر نمیگفت از مجردیت لذت ببر و با دوستات باش:/
