هر کس غم و اندوهش بسیار شود ، استغفار کند.
میزان الحکمه ج ۸ ص ۴۶۳
یا در روایتی دیگر آمده است که پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند : مَنْ اَكْثَرَ مِنَ الاِستِغْفارِ جَعَلَ اللّه ُ لَهُ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِنْ كُلِّ ضَيقٍ مَخْرَجا وَرَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ؛نهج الفصاحه، ح۲۹۴۱
هر كس بسيار استغفار كند خدا براى او از هر غمى گشايش، از هر تنگنايى رهايى و ازجايى كه انتظار ندارد روزى مى دهد.
استغفار كن ، روزى داده مى شوى .
امام علي عليه السلام :قـَدْ جـَعـَلَ اللّهُ الاِْسـْتِغْفارَ سَبَباً لِدُرُورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ… فَرَحِمَ اللّهُ امْرَاءً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ وَاسْتَقالَ خَطيئَتَهُ وَ بادَرَ مَنِيَّتَهُ!. نهج البلاغه ، خ ۱۴۳، ص ۴۳۳.
خداوند استغفار را سبب فزونى روزى و رحمت بر آفريده خود قرار داده است . رحمت خدا بر كسى بـاد كـه روى بـه تـوبـه آورد و از گـنـاهـان خـود طـلب عـفـو كـنـد
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ للّه ِِ عزّ ذِكرُهُ ملائكهً يُسقِطونَ الذُّنوبَ عن ظُهورِ شِيعَتِنا كما تُسقِطُ الرِّيحُ الوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ في أوانِ سُقُوطِهِ ، وذلكَ قولُهُ عزّوجلّ : «يُسَبِّحُونَ بحَمدِ رَبِّهِم ويَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنوا»(غافر : ۷ .) واللّه ِ ماأرادَ بهذا غَيرَكُم . بحار الأنوار : ۵۹/۱۹۶/۶۱ .
امام صادق عليه السلام : خداوند ، كه يادش بر فرازباد ، فرشتگانى دارد كه گناهان را از دوش شيعيان ما فرو مى ريزانند همچنان كه باد، برگ درختان را كه در آستانه ريزش است فرومى ريزاند. و اين سخن خداوند عز و جلاست آن جا كه مى فرمايد: «به ستايش پروردگارشان تسبيح مى گويند و براى مؤمنان آمرزش مى خواهند» . به خدا سوگند كه مقصود [از مؤمنان ]كسى جز شما نيست .
