پشیمونی ازبچه دارشدن

خیلی ها زبونی میگن پشیمونن ولی قلبا راضین

مگه میشه پشیمون شد؟

منکه پشیمونم چرا تو سن کمتر بچه دار نشدم ک الان تو ۳۳سالگی حسرت سومی مونده رو دلم

نه من دوتا فسقلی دارم باباشونم هر سه روز یبار خونه میاد اعصاب واسم نذاشتن دعواشونم میکنم بعدش از دلشون درمیارم 

معلومه که نه آدم عصبانی پیشه یه چیز می‌پرونه ولی بعید میدونم کسی واقعا پشیمان بشه

وقتایی که خیلی گریه میکنه و بهانه میگیره یا خستم میگم کی گفته بچه شیرینی زندگیه هرکی بچه نداره راحته و خوشبحالش ولی یه ساعت بعدش از حرفم پشیمون میشم ولی درکل بچه خیلی مسئولیت داره وانرژی زیادی میخواد 

بی خیال دیگه عزیزم همون دو تا رو ب بهترین شکل تربیت کن و همه چیز در اختیارشون بزار

خب شاید یا پسر نداره یا دختر میخواد بیاره

منافاتی نداره حضور سومی نه تنها باعث هیچ کمبود مادی و معنوی برای دوتای دیگه نمیشه بلکه باعث میشه بچه ها سالم تر و قوی تر بار بیان خیلی تحقیق کردم رو هوا نمیگم

اما خدا دیگه صلاح ندونست نعمتشو به من بده

فقط ب خاطر اینکه ۳۳ سالته نمیخای سومی رو بیاری؟

اون دو تا چند سالشونه؟

۳۳ سال سنی نیست اگه از هر نظر میتونی تامینشون کنی بیار.

اگر هدف داشته باشی و صرفا نخوای بچه دار و خانه دار باشی پشیمون میشی من متاسفانه دو تا پیشنهاد عالی کار از دست دادم بچه دیگه اجازه نمیده پیشرفت کنی مکر اینکه بفرستی خوته بقیه اونجوری هم بچه بد تربیت میشه عصبی میشه خلاصه بچه یه مادر میخواد که خودشو وقف کنه وگرنه خوب درنمیاد کلا حالا اگه اینقدر ار خود گذشته ای بیار

من مادر باحوصله ایم خیلی رو بچه هام کار میکنم با وجود اینکه معمولین خوب خودشونو نشون میدن ب لطف خدا 

اولی ۷ و دومی ۴سالست

۱ساله منتظرم دیگه باردار نمیشم هیچ مشکلی هم ندهریم

خواهرشوهرم از بچه دار شدنش پشیمونه و همیشه به من و داداشش حسودی میکنه از اینکه بچه نداریم😑😐😑😐 

خیلی گفته کاش بچه دار نمیشدم

یا گفته خوش به حالتون که بچه ندارید و راحتین😕😬😬