من الان ۳۵ سالمه اما وقتی یاد یه خاطره تو بچگیم می افتم خیلی دلگیر می شم دلم برای خودم و مادرم می سوزه
بگو . بلایک
اخ😢
پدر و عموی من فوت شدن. پدرم زودتر. از وقتی هم که عموم فوت شد زنعموم کلا قطع رابطه کرد با ما. ما چند بار رفتیم اما به خاطر کم محلی و سرسنگینی دیگهنرفتیم.
جدیدا از لابه لای حرفای مادرم متوجه شدم که چون پدرم فوت شده بوده و عموم اون اوایل به ما زیاد سر می زده، زنعموم حساس می شه و یه سری حرفا می زنه و بهگوش مامانم می رسه.
چقدر سایت بد شده
نمی شه زیاد بنویسیم
خوب...
مامانم هم به عموم می گه خواهش می کنم بدون زن و بچه ت خونه ما نیا. درست نیست این حرفا پشت سر من زده بشه. عموم هم به خاطر این حرف زنعموم رو میزنه.
از اونجا زنعموم از مادرم کینه به دل می گیره اما در ظاهر و به خاطر ترس از عموم با ما خوب بوده و رفت و امد می کرده.
من اون موقع ها بچه بودم. یادمه چند روز خانواده عموم میان خونه ما می مونن و بعد رفتن به اصرار منو می برن که مثلا چند روز همبازی دختر عموم بشم.
تو اون چند روز یک بار که منو دخترعموم و زنعموم خونه بودیم. با دختر عموم داشتم نقاشی می کشیدم رفتم جایی دوباره برگشتم بشینم سرجام
تو اون چند روز یک بار که منو دخترعموم و زنعموم خونه بودیم. با دختر عموم داشتم نقاشی می کشیدم رفتم جایی دوباره برگشتم بشینم سر جام
اما من متوجه شدم گفتم مداد رو چرا اینطوری گذاشتی بردار بشینم. خندید و بلند به زنعموم گفت مامان فهمید!
بعد که بزرگتر شدم مدام میاد تو ذهنم که دخترعموم مقصر نبوده، زنعموم بهش گفته بوده اینطوری شوخی کن.
این خاطره خیلی اذیتم می کنه، دلم برای خودم می سوزه. با اینکه اتفاقی نیوفتاد اما از اینکه زنعموم حرص و کینه ش رو می خواسته سر یه دختربچه شاید ۶ یا ۷ساله خالی کنه اذیتم می کنه.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
