تو مهمونی امشب گفتن دلیل قهر یه خانم حدودا 50 ساله رفتار سرد آقا بوده و من دلم به حال خودم سوخت که

الان بعد از 8 سال به یه بی تفاوتی رسیدم 

انگار خودمم این وضعیت رو دوست دارم. شایدم افسردگیه نمیدونم 

کنار اومدم یا چی

ولی سال‌های اول انقدر از اینکه حرفم رو نمیفهمید خسته و دلشکسته میشدم که الان دیگه ترجیح میدم حرف خاصی نزنم تا توقع درکی ازش نداشته باشم

سعی کردم حال خوبم وابسته به حالش نباشه و از این شعارهای انگیزشی

سر خودم رو با کتاب و فیلم و دوستام گرم کنم 

خوبه باهاشون حالم خوبه 

ولی یه وقتایی مثل امشب که میبینم ما فقط کنار هم نفس میکشیم و نسبت بهم حس فوق العاده عاشقانه ای نداریم، اینکه خیلی‌جاها خیلی حرفا رو نمیتونم بهش بزنم 

سخته برام 

امشبم یکم گریه میکنم یکم خالی میشم

و اونم مثل همیشه نمی‌فهمه بغض و خشمم رو 

سعی کردم برای اوقات فراغتمون به بهونه دیدن فیلم و سریال بهم نزدیکتر شیم

ولی خیلی دنیای ما فرق داره

کاش اگر مجردها اینو میخونن با چشم باز انتخاب کنن

متاسفانه خیلی از پسرها فقط قد و هیکل بزرگ کردن 

البته که خودمم خیلی مقصرم، قبول دارم منم ضعیف بار اومدم که از بچگی فکر میکردم شوهر میتونه مثل یه کوه حامی باشه

مثل رفیق حالتو درک کنه 

من یه دختر دارم 

حال اون کنار من و باباش خوبه 

یعنی چون من توقعی ندارم از زندگی بحث کمتری هم با هم داریم 

بخاطر دخترمون سعی داریم محیط و جو خونه آروم و بدون تنش باشه

بخاطر دخترمون باهم پارک میریم بیرون و مهمونی 

به دخترم خوش میگذره باباش هواشو داره و من هم مثل یه نفر سوم فقط همراهشون میشم

شاید شوهرم هم فکر میکنه بالاخره بعد چندسال تنش، به آرامش و خوشبختی رسیدیم

نمیدونه این سکوتم از بی تفاوتی و خستگیه

نمیدونه چقدر توقع دارم درکم کنه و هربار که میخوام لب باز کنم، محکم زبونم رو گاز میگیرم که حرفی نزنم

که چیزی نگم که اون جبهه نگیره 

آخه گفتم که ما زبون همو بلد نیستیم

امتحان کردم با حرف زدن 

با نوشتن

ولی امان از وقتی که میخ آهنین نرود در سنگ

انقد خسته و ناامیدم از اینکه یه روز حرف دلم رو بفهمه که ترجیح میدم چیزی نگم که بحثی نشه

اسمش رو فداکاری نمیذارم

من نمیخوام این تصمیم اشتباهم، زندگی دخترم رو متلاطم کنه 

با خودم میگم این اشتباه منه و باید مسئولیتش رو بپذیرم 

دقیقا شوهر منم خیلی راحت خوابید 

و من موندم با اندوهی که هیچ وقت نمیفهمه

دلم نمیخواد دیگه تنهایی بجنگم خسته ام حوصله مشاور و راهکار جدید ندارم 

تا کی من باید خودم رو تغیییر بدم با شرایط کنار بیام

چرا اون هم قدمی برنمیداره و...