مث بچه های کوچیک که مدام از مادرشون بهونه میگیرن شدم اونم مث مادرا فقط صبوری میکنه. میدونم دوسم داره ها ولی احساس میکنم دیگه روم حساب باز نمیکنه
یه روز حرف بچه زدم گفت ما همش باهم دعوا داریم من، نمیتونم دو کلمه حرف بزنم تو از کوره در میری یه بچه بیاریم بندازیم این وسط براچی. اون روز دیگه فهمیدم چقد رفتارام زشت بوده و چه باوری بهش دادم از خودم بدم اومد که چرا نمیتونم مث ادم رفتار کنم
عزیز این کنترل نداشتن بیماریه و باید درمان بشه کسی که سرطان داره با قول دادن نمیتونه درمان بشه و باید بره زیر نظر پزشک اگه برای خودتون و همسرتون و زندگیتون ارزش قائلید برید پیش یه روانپزشک و دوره درمانتونو کامل کنید.
با مشاوره ۱۴۸۰ تماس بگیر
شاید لازم باشه یه مدت دارو بخوری . ناراحت نشو من خودمم اسنترا میخوردم برای بهبود خلق و خو و کاهش استرس .....
بعدم شاید شوهرت یکاری میکنه ک‌تو به این مرز میرسی. فقط خودتو مقصر ندون
یه جاهایی مثل هلال احمر مشاوره های مناسب دارن
کاش منم ارامش و خونسردی بعضی خانمارو داشتم. از خودم بدم میاد تا یه حرفی چیزی میشه انگار مسابقه س و من باید شکستش بدم. بگو نمیمیری که یه دیقه زبون بدهن بگیر
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
6 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
