اولا اون زن باید مریض باشه که به من محل نده.من چه تقصیری دادم اونا به هم نرسیدن؟
دوما بسسسسسسیار عادی مثل همه باهاش رفتار میکنم.طوری که فکر کنه از چیزی خبر ندارم.و در ضمن خیلی خودمو جلوش محکم و قوی و خوشبخت نشون میدم
اون خانم اگه بیمار نباشه که با منم مثل بقیه رفتار میکنه اما اگه حسادت کنه و محلم نده به پشمم هم نیست خوشحالم که به من حسادت میکنه
اگه شک داشته باشم که شوهرم هنوز دوسش داره یا نه قضیه فرق میکنه از درون میسوزم اما با قدرت لبخند میزنم و اصلا تابلو بازی درنمیارم. مگه اون زن مقصره که شوهر من هنوز دوسش داره؟