حتی به عقاید اشتباه؟؟؟ما ههمون یه سری نیاز داریم که بعد ازدواج هم پا برجان الان شوهر شما به یه سری نیازاتون مثل داشتن دوست و بیرون رفتن به تنهایی احترام نمیزارن آیا چون یکیو دوست داریم باید از یه سری نیازهای عادی ر طبیعیمون بگذریم؟؟؟باید از کلی لذت های زندگی که خیلی خوبن و مفیدن اتفاقا بگذریم؟؟مگه آدم چند بار زندگی میکنه که یه پیاده روی و خلوت با خودش محروم بمونه؟نمیگم طلاق بگیرید ولی حتما باید یه برخورد با شوهرتون بکنید و باهاش حرف بزنید....
میدونید شوهر شما نه کلا مردا عمرا پیش بیات یا خیلی نادره حاضر بشن با همچین شرایطی کنار بیان چون که اینچیزل رو حق مسلم خودشون میدونن و اصلا حاضر نیستن عمرشونو هدر بدن و نمیدونم زنا چرا با این چیزا کنار میان...
زندگی یه چیز فراطر از خونه و شوهره و بچه داریه و چند سال بعد که افسرده شدید و دیدید جوونیتون هدر رفته و از کلی چیز که حق مسلمتون بوده راحت گذشتید مفهمید چی میگم
