من با یه آقایی از بچه های دانشگاه دوست شدم
ایشون اول با درس و اینا بود .
حالا صمیمی تر شده
مامانم دیروز فهمیده و میگه قطع رابطه کن این رله و دوست پسره و اینا
ولی من خودم حدمو میدونم
شما بگین قطع رابطه کنم یا با چارچوب ادامه بدم
مامانم بیش از حد گیر میده و زور میگه و با تهدید کارشو از پیش میبره الانم میگه
اگه تمومش نکنی حق دانشگاه رفتن نداری
من باید برم شاهرود واسه دانشگاه
دوستی تو دانشگاه بده پشت سرت حرف درمیارن بهتره حرف مامانتو گوش کنی
اگه هدفی که از دانشگاه رفتن داری یاد گرفتن و بعدش رفتن سر یه کار خوبه لج نکن کات کن
ولی اگه قصدت ازدواجه یا میدونی پسره وقت زندگیتو نمیگیره بمون
اما نظر شخصیمو بخوای بعدا اینقدر پسر بهتر میاد تو زندگیت و الان وقت رابطه داشتن نیست
عزیز دلم شما خودت دیگ ب سن عقلی و قانونی رسیدی یعنی میدونی چی خوبه چی بده اما مادرت هم حق داره شاید نگرانه اگ میتونی باهاش حرف بزن دلیل بیار بگو بهش
من خودمم همینطور بودم ک مامانم یکی دو بار فهمید منعم کرد از اوضاع جامعه اس دیگ بقیه و مشکلات بقیه رو میبینن میترسن و باهااش حرف زدم خدارو شکر الان اوکی ههمه چی
وقتی از نظر مالی پیشرفت کنی استقلال بیشتری داشته باشی تجربه ت بیشتر بشه بری سرکار
اینا همه باعث میشن که هم یه فرد بالغ و با شخصیت در نظرت بگیره واسه اشنایی هم خودت با دقت بیشتری انتخاب کنی
الان نه قصد تو جدیه نه قصد اون
فقط میخواین با هم وقت بگذرونید ک میتونی همون وقت رو واسه پیشرفت خودت بزاری
برو باشگاه زبان جدید یاد بگیر حرفه جدید
با دوستات برو بیرون و خوش بگذرون
فکرتو درگیر اون نکن
