خونه خودم تنهام شوهرم همش نیست میام خونه مامانم همش بحث با چشم گریان میام خونه خودم هیچ جا ندارم برم هیچ کس ندارم باهاش حرف بزنم درد دل کنم دلم آنقدر پر با کوچیک ترین چیز گریم میاد گفتم بیام اینجا بنویسم شاید آروم بشم
عزیزم
مثل همیم گلم ، نگران نباش خدا بزرگه
عزیزم بنویس ما گوش میدیم
منم مث توهم بااین تفاوت که مامانم بخاطر دخترخالم رفنه شهرستان همش میره کارای اون میکنه اون وقت من هیچکی ندارم یه لیوان اب دستم بده شاغلم جز شوهرم هیچکی ندارم وقتی زنگ میزنم به مامانم بدتر اعصابم بهم میریزه میرم تو خودم کم حوصله و عصبی میشم
فدای دلت برم درکت میکنم سعی کن کمتر بری خونه بابات خونه آدم هرچی هم باشه راحت تره خودت رو با ی چیزی سر گرم کن
من از دست همه شاکیم نمیدونم چرا خدا یکی برای ما نفرستاد که همه این کمبود محبت ها جبران کن از تنهایی مجبورم دوره های مادر شوهرم برم شاید از خونه در بیام اونم میرم بیشتر حالم خراب میشه فقط برای یکم از خونه در بیام میرم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
