کیا مثل من عاشق تنهایی و گوشه دنج خودشونن؟

من تو مجردی کلا تو خونه اهل صحبت نبودم. مگر کنار خواهرام و دوستام. اهل مهمونی رفتن نبودم .ولی فقط تو گروه دوستام و کنار خواهرام خیلی بهم خوش میگذره. و فقط میتونم با آدمهای خونگرم و اجتماعی ارتباط برقرار کنم چون خودم مدلم طوریه ک کسی نیاد باهام صحبت کنه باهاش صحبت نمیکنم.الانم دوران عقدم. دلم میخواد تو خونه خودم ک برم  کسی نیاد محفل سکوت و تنهاییمو بهم بزنه. من قراره تو ساختمان فامیلی زندگی کنم ک مادرشوهرمم هست. خانوم خوبیه. و یک پسر داره ک الان همسر منه و خیلی بهش وابستس. از این میترسم ک هر شب بگ بریم پیشش طبقه پایین سر بزنیم. میدونم ک میرم چون دلم نمیاد بگم نه. ولی تو دلم خیلی ناراحتم.