سلام دوستان...
خیلی دلم می خواست با یکی حرف بزنم ولی با همسرا که اصلا نمیشه حرف زد...با دیگرانم میلی به حرف زدن ندارم فقط به ذهنم رسید اینجا حرف بزنم...
من ۲۰ سالمه یه پسر تقریبا دوساله دارم،۱۸ سالگی مادر شدم تجربه زیادی نداشتم بعد از زایمان به حرف دیگران گوش کردم به بچم شیشه دادم دیگه سینمو نگرفت شیر خشکی شد خیلی اذیت شدم دوست داشتم شیر خودمو بخوره چون فکر می کنم تا دوسال این باعث میشه با مادر بیشتر انس بگیره..چون تجربه زیادی نداشتم شبا که هی بیدار می شد من صبحا دیگه خیلی خسته بودم بیشتر اوقات می دادم پایبن به مادر شوهرم می گفتم مامان من بخوابم میام میگیرمش....نمی دونستم بچم وابستش میشه...تا هفت هشت ماهگی اینجوری بود تا اینکه فهمیدم خیلی اشتباه کردم حالا که نزدیک دوسالشه همش دوست داره بره پایین مادرشوهرمم یه اخلاقی داره هر چی بچه بخواد در اختیارش می زاره تا منم حرف می زنم میگه هیچی نگو بزار بهش بدم و ....منم بالا کارای خونم هست کار دارم همش نمی تونم پایین باشم بعد همسرم فکر می کنه همه کارای بچمو بیشترشو مادرشوهرم انجام می ده درصورتی من بیشتر اوقات سعی می کنم در کنارش پایینم باشم کارهاشو خودم انجام بدم ولی چون این یه مدت همسرم بیشتر دیده ما پایینیم و بچم هی دوست داره بره پایین میگه تو باید از مادرم یاد بگیری اصلا حرفامو قبول نداره بهش گفتم مادربزرگ پدربزرگا زیادی به بچه آزادی می دن هر چیزی رو در اختیارش می زارن به خاطر همین انقدر دوست داره هی بره پایین میگه برو از مادرم یاد بگیر اون کار تربیتی درست انجام می ده که بچه دوست داره بره پیشش....خلاصه امروز قرار شد ناهارو پایین بخوریم رفتیم پایین با بچم نشسته بودیم سر سفره پسرم نشسته بود کنار مادربزگش مادربزرگشم هی هرچی می گفت گوش می کرد(بچم خیلی جیغ جیغو لوس شده همه چیو پرت می کنه دیگرانو خیلی می زنه...)مثلا اصلا حواسش نبود ولی هی مادرشوهرم از مهربونی زیاد هی خودشو به هول ولا می انداخت این کارو می کرد اون کارو می کرد تا یه عع می گفت منم گفتم مهدیار بیا پیش من اصلا بچم محل نمی زاشت دیگه شروع کرد لیوان پرت کرد دوباره هی گذاشت جلوش هی محلش گذاشت بعد پسرم با دست اشاره به صورتش کرد اونم راحت صورتشو اورد جلو که بزنه منم داشتم حرص می خوردم ولی هیچی نگفتم شوهرم کنارم بود یهو به شوخی و جدی گفت مامان داری ارازل بارش میاریا،منم گفتم اره اشتباهه،یهو شوهرم خیلی عصبانی شد برگشت به من گفت تو خودت وقت می زاری که میگی اشتباهه...مادرشوهرمم بهش برخورد روشو کرد اونور دیگه محل پسرمم نزاشت،شوهرم هی با غضب نگام کرد در صورتی که اصلا با لحن بدم نگفتم منظورم این بود زیادی به بچه محل گذاشتن اشتباهه...بعد کمک کردم برای سفره و با بچم اومدم بالا و خوابوندمش بعدگوشی خونم زنگ زد مامانم بود گوشی پرت کرد طرفم یعنی از دستم ناراحته منم گفتم مگه من چی گفتم منظورم این بود توضیح دادم...گریمم گرفت...بازم حرفای خودشو زد منم گفتم به خدا می سپرمت اومدم تو اتاق الانم حالم خیلی بده....
