بدبینی داره خفه ام میکنه☹

هنوزم دوس ندارم با خانوادم حرف بزنم.درسته همسرمم اخلاقهای بد زیادی داره.مثلا مادرش بگه بمیر میمیره.دست بزن داره.البته اوایل الان خیلی بهتره.اما خودمم مقصرم چون همش فکرم درگیره و مشکوک اینقدر دلم سنگ شده که از همه بدم‌میاد کوچکترین حرف خانوادش برام زیاده.البته اونام کم نمیزارنا مادرش چون راضی نبود دائم اتیش میاره

اوایل همسرم خیلی بد بود با کوچکترین حرف به حرف مادرش دستشو روم بلند میکرد حرفهای خیلی بد میزد .اما الان دیگه بهتر شده.این نشکلشم برا هر شب مشروب خوردن زیادشه.اوایل من هی غر میزدم دعوا و...الان دیگه یاد گرفتم کلا حرف نزنم هر چی هم اون بگه ساکت باشم.امادمن خودمم اخلاقم بده و همش مشکوکم و دو دیقه دیر کنه ساعتها غر میزنم و حالا اون ساکت میشه و حرف نمیزنه

همسرم تو داروخانه کار میکنه و ۳ تا دختر چندش اونجان که زیادی میچسبن بهش.این عصبیم میکنه.از وقتی میره سرکار من همینجوری حرص میخورم تا اخر شب.کلا کارم شده حرص خوردن و هر روز عصبی تر از دیروز.دیگه نمیدونم چه کار کنم😥