من جوری ام که تنهاییمو بیشتر ترجیح میدم تا با ادما برخورد داشته باشم تا که یروزی به روحم آسیب بزنن ولی از یه طرف دیگه دانشگاه میرم و میترسم تنها باشم و حوصلم سر بره دورمم دوستای کمی دارم چون دیگه کشش اینو ندارم با همه مثل قبل گرم برخورد کنم و حوصلشو ندارم همین دوستامم هفته ای یکی دوبار میبینمشون واقعا نمیدونم چه دردی دارم هم میخوام تنها باشم هم میترسم تو دانشگاه تنها باشم حوصلم سربره لطفا چیزی بگو که حالمو خوب کنه و این خوره از مغزم بره