لطفا یاد بگیریم که قضاوت نکنیم ما که نمیدونیم توی زندگی دیگران چی گذشته و چه اتفاقی افتاده ما نمیدونیم ری اکشنی که از خودشون نشون میدن دلیلش چی میتونه باشه ما اصلا نمیتونیم درککنیم که تو زندگی دیگران چه اتفاقاتی داره می افته ما حتی نمیتونیم تصور کنیم کسی که بیمار تو خونشه کسی که بچه نداره کسی که طلاق گرفته کسی که بی پوله کسی که خیانت دیده چه درد و رنج هایی رو تحمل کرده ما نمیتونیم بفهمیم مادری که از بچش جدا شده چقدر سختشه ما نمیتونیم درک کنیم کسی که پدر و مادرش اختلاف دارن چقدر از لحاظ روحی تحت فشاره
چرا انقدر راحت قضاوت میکنم؟؟
چرا وقتی نمیدونیم دلیل رفتار دیگران چی بوده و هست راجبشون قضاوت میکنیم و نظر میدم ؟؟
چرا انقدر راحت به دیگران تهمت میزنیم و راجبشون بد حرف میزنیم ؟
چرا سرمون تو زندگیه دیگرانه؟؟
چرا کسی که مطلقه اس با یه دید دیگه بهش نگاه میکنیم ؟؟
چرا به کسایی که بیماری دارن با یه دید بد نگاه میکنیم؟
یاد بگیریم که قضاوت نکنیم