من یه خونه دارم که خانم خونم،بچه دارم و یه شوهر که خرج خونه و پول لباس و حتی خرج متفرقه منو میده،ولی من راضی نیستم از زندگیم!
چرا؟؟
حس میکنم شوهرمو دوس ندارم..حس میکنم زود ازدواج نمیکردم به تمام آرزوهام میرسیدم ،یا عاشق میشدم و با عشقم ازدواج میکردم...
چه تضمینی بود که به همه اینا میرسیدی...
میره تو فکر...
نه ببین من چند وقتیه با یکی چت میکنم حس میکنم همونیه که میخوام خیلی بهش وابسته شدم ،من من احساس میکنم دوسش دارم...
جز لم دادن رو مبل و فشار آوردن به انگشتاش و تایپ حرفای قشنگ قشنگ و دلبری چیکار برات کرده؟
باز میره تو فکر
هیچی ولی قول داده اگه طلاق بگیرم باهام ازدواج میکنه و دنیارو میریزه به پام
مگه اوایل زندگیت گرم نبود؟شوهرتو دوست نداشتی؟
آره ولی خیلی وقته سرد شدیم..
آها اگه با اونم همین داستان بشه چی؟اصلا چه تضمینیه بعد طلاق بیاد بگیرتت،از کجا معلوم فقط سرگرمیش نباشی
آخه خیلی وقته حسی به شوهرم ندارم..
چند وقته؟از وقتی پای این آدم به زندگیت باز شده؟
و باز میره تو فکر
یه مثال از سریال کلاه قرمزی براش زدم
کلاه قرمزی به پسرخاله میگه این پیرزن همسایه چقدر بداخلاقه
پسرخاله میگه آخه خیلی تنهاست ،بچه هاش بهش سر نمیزنن
کلاه قرمزی میگه خوب بسکه بداخلاقه تنهاست و بچه هاش بهش سرنمیزنن دیگه
پسر خاله میگه شاید بسکه بهش سر نزدن و تنها مونده بداخلاق شده
گفتم زندگی توام شاید از دید تو سرد شده و تو برای کرماش رفتی سمت یکی دیگه
ولی احتمال زیاد اومدن کس دیگه به زندگیت باعث سردیش شده
ما گاهی برای فرار از عذاب وجدان و احساس گناه برای خودمون بهانه میتراشیم،انقد بهانه های بیخود میگیریم ،انقد سرد میشیم با طرف مقابل که نکنه بهم خوبی کنه و دوباره عذاب وجدان بگیرم ،انقد میگیم که مغزمون باورش میکنه،تمام خاطرات و روزای خوب و زحمتای طرف مقابل و پاک میکنه ،
انقد سرد و بداخلاق میشیم و طرف مقابلمون هم مثل ما میشه و اونوقت با خودمون میگیم دیدی گفتم این آدم بدرد زندگی نمیخوره...
و در آخر بهش گفتم این لطف بزرگ و در حق شوهرت و بچه ت بکن و طلاق بگیر..این جهنمی که تو داری برای فرار از عذاب وجدانت میسازی براشون حقشون نیست
