دلا از دست تنهایی به جونوم...💔
زآه وناله ی خود در فغونوم.....💔
شبان تار از درد جدایی کره فریاد مغز استخونوم.....💔
عزیزون ازغم ودرد جدایی به چشمونم نمونده روشنایی....💔
گرفتاروووم به دام غربت ودرد نه یارو همدمی نه آشنایی...💔
.
.
موکه از سوته دلانوم چون ننالووم...💔
موکه از بی حاصلانوم چون ننالوم...💔
موکه افسرده حالوم چون ننالوم..💔
شکسته پرو بالوم چون ننالوم...💔
همه گویند فلانی ناله کم کن تو آی در خیالوم چون ننالوم...💔
.
.
غم عشت بیابون پروروم کرد...💔
هوای بخت بی بال وپروم کرد...💔
به مو گفتی صبوری کن صبوری ترفه خاکی بر سروم کرد...💔
💔
💔
💔
شبای آخره نامرد نمیدونستم ایقدر تو دلت سنگه و پستی
یه جایی خوندم نوشته بود چقدر میتونه وحشتناک باشه کسی که تادیروز همه زندگیت بود امروز یه غریبه باشه
چقدر وحشتناکه کسی که یه روزی مرحم زخمات بود خودش یه زخم کاری باشه روقلبت که تا وقتی تو خاک میزارنت دردش باهاته
قاضی فقط خداس خودش بینمون قضاوت کنه عاشقتم دلم نمیاد نفرینت کنم اما چشامو میبندم ومیگم فقط خدا..
خودت پشتم باش ویارم باش جهان تاریکی محض است میترسم کنارم باش....💔