من خودم همسر خوب و نجیب و مهربان و بچه های خوبی دارم و پدر و مادرم که همیشه به فکرم هستن. ولی خیلی وقتا از زندگی شاکی هستم و به خاطر مسایل کاری یا مالی به درگاه خدا ناشکری می کنم و ناامید می شم یادم به این نعمت و لطف خدا نمیافته که اگر نبودن من هیچ بودم.
سلامتی
سلامتی
سلامتی
آرامش
سلامتی
خانواده
شکر هیچ نعمتی رو اونطور که شایسته بوده به جا نیاوردم.
مثلا شکر لوزالمعده رو تا حالا یادمون بوده به جا بیاریم؟
یا خشک نبودن چشم
یا فنر پلک چشم؟
من وقتی مریض میشم تازه میفهمم سلامتی ینی چی
واقعا خدا رو شکر میکنم که حداقل سالمیم
همسر خوبی هم دارم
اما خانواده با محبتی نه اصلا نداشتم
همیشه میگم خدایا شکرت ک همسر خوبی برام رسوندی
منم مثل تو متاسفانه شاکر اینهمه نعمت خوب خدا نیستم
به جز پدرم و خانوادم چیز دیگه ای ندارم
ن زیبایی ن سلامتی ن هیچ چیز دیگه ای
من قدر دان وضعیت خوب مالی نبودم و به خاطر ناشکری و زیاده خواهی از دستشون دادم
همه چی کلا بنده های ناشکریم
، چکار میکنیم ک شکر نعمت کرده باشیم اصلا؟!
سلامتی بزرگترین نعمته
اما اگه بخوای دقیق بشی لحظه لحظه بایدخدا ر و فقط بخاطرهمین سلامتی شکرکنی....دست سالم داریم که خیلی ها تو حسرتش هستند...پای سالم...گوش...چشم...مغز...قلب....معده...روده
خیلی ها هستند سالها دوا و درمان میکنند تا مثلا باپاهاشون بتونن چندقدم بردارن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
19 ثانیه پیش
19 ثانیه پیش
20 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
