دلایل زیادی داره ، من یه دختر یکسالو نیمه دارم، خیلی عصبی ام از دست شوهرم ، برادرم ،پدر مادرم ، خانواده شوهرم، عصبی ام ،خیلی زیاد
استرس کرونا داره روانیم میکنه
دخترم خیلی بهم فشار میاره و من بشدت عصبی ام
دکتر هم نمیتونم برم، شرایطش رو ندارم
چیکار کنم بنظرتون
درکت میکنم:/
کرونای لامصب همه چی رو سخت تر کرده، مخصوصا وقتی یه کوچولوی ناز هم داشته باشی
منم دوست دارم آرامشم بیشتر بشه، کمتر عصبانی بشم غر بزنم:/
من خودم می‌خوام برم پیش روانشناسم، اگه وقت بده بهم البته:/
ولی قصد دارم دوباره هفتگی دوهفتگی مرتب برم هرطور شده. دختر منم نزدیک یک سالشه، خیلی انرژی میخواد. دلم نمی‌خواد اینقدر مامان کم حوصله ای باشم براش:((
امشب هم داشتم با خودم فکر میکردم بنویسم. من نوشتن افکارم و اتفاقات و تحلیلشون و اینا یه کم آرومم میکنه، ذهنم آرومتر میشه، ولی از وقتی دخترم دنیا اومده اصلا وقت نذاشتم نشده که بنویسم، امشب داشتم فکر میکردم دوباره این کارو بکنم، حتی یه دفتر بردارم گاهی برای دخترمم بنویسم
منم‌رسما دیگه دارم دیوونه میشم شدیدا عصبیم .دوتابجه کوچیک پسر ک‌دائم درحال جنگ‌وجدال
کرونایی لعنتی
حالام ک اومیکرون گرفتیم وداغونیم 🤕
