آیا من دیوونم تواین شرایط به بچه دوم فکرمیکنم؟

نه زيادم مهم نيس واقعا. 

دقیقا خیلی سردرگمم از ی طرف مخارج  و هزینه از ی طرف دخترم منو کلافه کرده همه حرفاش به برادر یا خواهر ختم میشه 

چرا اشتباهه؟

من خودم تک فرزندم. هر سوالی داری از خودم بپرس 😁

من ۲۷ سالمه و کاملا راضیم از تک فرزند بودن چون اگر دو نفر بودیم خانواده به سختی از پس تضمین کردن آیندمون بر میومدن با توجه به شرایط افتضاح کشور. بنظرم حس تنهایی و افسردگی چیزی نیست که ربطی به شلوغی دور و بر آدم داشته باشه. خیلیا هستن که اصلا تنها نیستن و کاملا ظاهر شادی هم دارن ولی از درون افسردگی دارن. این حس یک حس درونی هستش و تنها به خود شخص ربط داره نه هیچ چیز دیگه ای. خود من شخصا راضیم چون امکانات همیشه برام بوده و اون توجهی که باید بین دو نفر تقسیم میشده، معطوف به من شده. ضمنا اینکه بواسطه اینکه مادرم شاغل بودن و نصف روز خونه نبودن من کاملا مستقل بار اومدم. تعجب میکنم از کسایی که میگن تک فرزندها لوس هستن. برعکس چون کسی دورشون نیست سعی میکنن خودشون از پس خودشون بر بیان. کما اینکه به نحوه تربیت والدین هم بستگی داره این موضوع. اگر تصمیمتون این هست که دیگه فرزندی نیارین، باید یک تعادلی بین اون توجه ای که ازش حرف زدم و استقلال فرزندتون بوجود بیاریت. در هر صورت هیچ چیز تضمین کننده چیز دیگه ای نیست دوست عزیز. پیروز باشید.

بله دقیقا دیگه مثل سابق نیست اون صمیمیت ها چون وضعیت پیش اومده اجازه نمیده‌ . درگیری کاری و مشکلات اقتصادی مردم رو از هم دور کرده و چه بسا بچه های نسل جدید با هم مشکلاتی هم داشته باشن . خانواده هایی که اطراف من هستند و دو فرزند یا بیشتر دارن بین بچه هاشون جای حس صمیمیت حس رقابت یا حتی حسادت وجود داره دقیقا برعکس خانواده های قدیمی. سعی کنین به دخترتون مهارت یاد بدین.در کنار این یاد گرفتنا باید حس کنه قوی هست و از پس همه چیز بر میاد.اگه کاری رو درست و به تنهایی انجام داد، تشویقش کنین برای کار خوبش و پاداش در نظر بگیرین تا این حس استقلال براش شیرین بشه. طوری که ملکه ذهنش بشه که من باید تنهایی از پس خودم بر بیام و کسی کمک من نیست. وقتی اینو بصورت پیش فرض داشته باشه تو ذهنش دیگه نه از تنها موندن در آینده میترسه نه وابسته به دیگری بار میاد. موفق باشین عزیزم.😘😊