اینجوری به خودم انگیزه دادم که،هیچکس جز خودم مسئولیت شخص خودم رو توی دنیا به عهده نداره. اگه تو انجامش ناب هیچکس هم نمیاد برای تو کاری رو انجام بده، به خودت ارزش ندی بهت ارزش نمیدن. اگه به هدف خودت نرسی بقیه ازت استفاده میکنن تا به اهداف خودشون برسن.
به چیزی که الان دارم راضی نشم تا بتونم به جلو پیش برم. وقتی میشه توی هر چیزی بی نهایت خوب بود پس دلیلی برای توقف وجود نداره.
جای اینکه از بیرون انگیزه بگیرم خودم به خودم انگیزه بدم. چونکه نیروی محرک بیرونی بالاخره از بین میره اما نیروی محرک درونی تا همیشه هست.باعث میشه وقتی خسته میشم ناامید نشم.