لمس کردن انسان،اولین شکل ارتباطی ماست.ایمنی،امنیت،ارامش،همه در نوازش ملایم یک انگشت خلاصه میشه یا در نوازش تماس لب روی نرمی گونه.وقتی خوشحالیم مارو به هم مرتبط میکنه،وقتی ترسیدیم بهمون جرئت میده،عشق هیجان زدمون میکنه،همچین لمسی رو از کسی که دوستش داریم نیاز داریم،به همون اندازه ای که به هوا برای نفس کشیدن نیاز داریم.اما من هیچوقت اهمیت لمس کردن کسی رو نفهمیده بودم،لمس کردن اون؛تا وقتی که دیگه نداشمش.پس اگر تواناییش رو داری،اون رو لمس کن.زندگی کوتاه تر از اونیِ که یک ثانیش هم از دست بدی...✨
نمیدونم چقدر باهاش صمیمی هستی ولی کلا ب هیچ کس حقوق ات رو نگو. وقتی مسائل خصوصی ات رو کسی پرسید لبخند بزن و بپرس چرا میخوای بدونی؟ معمولا طرف دیگه نمیپرسه