تاپیک قبل منو بخون اول
اگه کرم ندارن خوب هستن باهات برو. من خودم مستاجرم . یکی از برادرشوهرام الان چندین ساله تو ساختمونه کنار مادرشوهرم هستن . جاریم عین خیالش نیست کلا خودش میزنه به اون راه نمیزاره کسی قاطی زندگیش بشه کمک مادرشوهرمم نمیده. مادرشوهرمم همه جا میگه این کمکم نیست.
زندگی یکم سخت میشه ، ولی بستگی به اونا داره اکه اهل دخالت ودم دقیقه رفت وامد نیستن برو تا یکم دست و بالتون باز بشه
اگه قراره کرایه ندی برو چی بهتر از این
فوق العاده ادم عصبی هستم
قشنگ میری خط مقدم
بچه ها واقعا پشیمون شدم .چون هرچی باشه دخالت میکنن
اگه عصبی هستی قید آرامشو باید بزنی. ولی بستگی به شوهرت هم داره. من اگر کنار مادرشوهر میرفتم تا روز مرگم شوهرم قبول نمیکرد جای دیگه ای زندگی کنیم. برای همین هیچ وقت زیر بار نرفتم که برم توی ساختمون اونا. بازم ببین اخلاق اطرافیانت چطوریه. اگه همه چی عالیه که از لحاظ مالی براتون خیلی خوب میشه
واییی نکن اسی، من 10 سال با خانواده شوهر توی یک ساختمان بودیم، کلا آدمای بی آزاری بودن اما بخدا بعضی کاراشون،....
کلا آرامش نداری مادام هم ازت توقع کار دارن، و باید آمار بدی، تازه دوهفتست که خونمو کلا جدا کردم، چه حس خوبیه خدایا شکرت
