سلام. من چهار ساله ازدواج کردم. من ازدواج دومم هست همسرم ازدواجه اولش. من یک ماه بعد ار عقد باردار شدم و به اصرار همسرم و اینکه خودمم پنجاه پنجاه بودم برای خواستنش بچه رو انداختم. خواهر هام همیشه ناراحت بودن از این موضوع که چرا بچه رو انداختی اشتباه کردی و اینکه چرا حداقل به روی خونواده شوهرت نیار ودی که داری میندازی که اگه بعدها به مشکل خوردی نگن که عروسمون مشکل داره باید می‌دونستن که حامله شدی. خواهرم همون موقع به خواهر شوهر بزگم گفت اما اون اصلا دخالتی نکرد گفت به ما ربطی نداره خودشون میدونن. خلاصه گذشت دو سال بعد ما تصمیم به بچه‌دار شدن گرفتیم ولی به هیچ کس نگفتیم یه کمی به مشکل خوردیم اما مشکل به اون صورت بزرگ و حاد نبود تا این که من فولیکولان با دارو درست شد ولی تا می‌خواستیم دوباره اقدام کنیم دکتر گفت فیبروم داری وباید برداری چون جای بدیه. بیاید بگم بقیه اشو
خب
خب..
ای بابا
میشنوم
همسرم خیلی مخالف بود که کسی بفهمه میگفت من خودم همه جوره هواتو دارم به کسی نگیم ولی من به خواهرام گفتم همسرم به خونوادش نگفت عمله فیبروم یه چیز دیگه گفت چون کلا خوشش نمیاد از زندگیش حرف بزنه. خلاصه من عمل کردم مرخص شدم اومدم خونه مامانم
بگو
لایک لطفا
تو نامزدی باردار شدی
تموم شد لایکم کن بیام
دم شوهرت گرم
خب...
نمیدونم چرا احساس میکنم خواهرات خیلی دخالت میکنن
تا رسیدم دو سه ساعت بعدش همسرم گفت مامانم اینا دارن میان عیادتت. خواهرانم بودن خواهر بزرگم قبلا به من گفته بود که من باید به خونواده شوهرت بگم ولی من مخالفت کردم گفتم اصلا. قبله اینکه بیان هم گفتم خواهشا چیزی نگو دوس ندارم کسی چیزی بدونه. گفت باشه. مادرشوهرم و خواهر شوهرم هم بعد از چهار سال اولین با بود میومدن خونه مامانم
یکی ریپلایم کنه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز