سلام
بچه ها شاید اینجا نوشتنم بیشتر از اینکه راهکار بخوام حالت دردو دل داشته باشه. نیاز دارم به صحبت کردن باهاتون. من با همه قوی بودنم حس میکنم تو این برهه از زمان خیلی خسته و کلافه هستم.
من عاشق کارم هستم یعنی نمیتونم بمونم تو خونه. از طرفی محیط کارم رو دوست ندارم. این نارضایتیه باعث شده همه مسائل کوچیک اینجا برام بزرگ و خارج از تحمل جلوه کنه. حالا اینکه چرا محیط رو تغییر نمیدم؟ دلیلش اینه که پلی کیستیک هستم و چند وقته تو اقدام به بارداریم و خب زیر نظر دکتر هم هستم و هرماه ممکنه باردار بشم. کسی که باردار باشه نمیتونه به راحتی بره جای دیگه. یعنی شرکت قبول نمیکنه یه نیرو تحت عنوان ارشد یا سرپرست بیاد، ۶ ۷ ماه دیگه بگه نمیام و تا زمان زایمان و مرخصی زایمانش نزدیک یکسال میشه. از طرفی اگه همینجا باردار بشم، نهایتا تا ۶ ماه دیگه میام سرکار و مدت محدود با انگیزه جدید خب خیلی قابل تحمل تره.
الان هم محیط کار اذیتم میکنه، هم راهش، هم منتظر بچه بودنم. هم اینکه یه ازمون استخدامی شرکت کردم ولی فرصت نمیکنم بخونم. حس میکنم نه راه پس دارم نه راه پیش.
یه کم باهام حرف بزنین لطفا.
