واقعا متاسفم برا خودم.
چرا خدا اینجوری زندگی منو درست کرد.
تا مجرد بودم ک نصف بیشتر خانوادم درونگرا بودن و سرشون تو لاک خودشون بود. الانم ک متاهلم شوهرم تا وقتی تنهاییم همش میاد سمتم و همش بگو بخند ولی وقتی خواخر یا مادرشو یا هرکسیو میبینه یه جوری میره سمتشون ک حتی یه کلمه هم باهام حرف نمیزنه. این کجاش اسمش عشقه
عشق یعنی بخوایش و برات جذاب باشه نه فقط وقتی کسیو نداری.
دلم گرفته صبح تا شب همش گریه میکنم.
توام بی محلش کن تا بفهمه
همه مردا همینن تو کمتر باش بینشون
تو هم برو سمتشون سه تایی بگید بخندید این که ناراحتی نداره
خوب دیگه یه روز وقتی گشتی جای مناسب برای گریه پیدا کردی هر روز همون جا گریه کن دیگه! واسه چی هر روز از اول میگردی 🙄
در ضمن گریه و غصه و ناراحتی هیچ مشکلی رو حل نمیکنه. یه مشاور خوب پیدا کن و برو چند جلسه ذهنتو آروم کنه.
بجای گریه کردن یه روش واسه درست شدن شوهرت پیدا کن برو تاپیکای گلبوته خانوم رو بخون و فایل صوتی کلید مرد رو دانلود کن اینا خیییلی کمکت میکنن
