همسرم الان هفت ماهه که بیماری سختی داره و دوره های طولانی مدت بستریه. عملا فقط خودم و مادر همسرم میریم بیمارستان. برادرشوهر مجردم هم هر از گاهی میومد که فهمیدم به همسرم پیشنهاد مواد داده بود دیگه تصمیم دارم نزارم بیادش. خودم شبا بیمارستان و روزا سرکارم. الانم یکماهه که یه روز در میون کار و بیمارستان.
اونوقت هرکار پدرشوهرم میکنیم حاظر نیست یه شیفت بیاد کمک. میگه من روحیم متزلزل میشه. امشب دیگه قاطی کردم و عصبانیتمو جلو همسرم نشون دادم.
حالا عذاب وجدانم گرفتم.
خب حق داری دیگ
اون بدبخت خودش مریضه توهم دق و دلیتو سرش خالی کردی..
بعذم میگن خوشا چاهی ک خود اورد اب.
در هر صورت شوهرتو ناراحت نکن
شما هم حق داری و ایکاش خستگی ات رو یه جای دیگه نشون می‌دادی
شوهرت گناه داره
کاش پرستار بگیری . خودتونم برا روحیش هر روز بهش سر بزنین اما مراقبتش به پرستار بسپارین
یکی مثل شما یکیم زنداداس،من
داداشم عمل کرد مامانم اورد دوماه نگهش،داشت چون زنداداشم بچه کوچیک داره
بعددوماه مامانم گف بسه دیگه خوب شدی بروخونتون
این حرفش به مذاقشون خوش نیومد اخرشم طلبکارشدن ازمون بامامانم یه دعوای حسابی کرد مامانمو هول داد رفت
😢😢
هفت ماه چقدر زیاد یعنی کلا باید بیمارستان بمونن خدا کمکت کنه انشالله همسرت خوب بشه
خوب همسرتون تا کی باید بمونه بیمارستان پرستار بگیرید
والا از دید من زندگی شما دو تاست و خودتون باید تو هر موقعیتی زندگی رو بگذرونین بقیه وظیفه ای ندارن گاهی ممکنه از سر لطف کمک کنن
