سلام من مجردم و خودم دوست نداشتم سن پایین ازدواج کنم و بگم موردی ام پیدا نشده که بتونم اعتماد کنم رو شخصیتش و کلا مناسب نبوده من خیلی دوست دارم با یه نفر هم فاز باشم هم فکر اما نبوده خانوادم منو رو چشماشون میزارن اما گاهی خواهر یا برادر زور دارن بهم آزادی رو میگیرن یا با لحن بد حرف میزنن یا کلا هر جا میرم باید بدو بدو ظاهر شن کلا خسته شدم نمیدونم چه کنم ازدواج به راحتی نیست بخوام مثل لباس سریع بخرم چکار کنم توروخدا انقدر بیخیالی طی کردم که خسته شدم بریدم دیگه طاقت ندارم تحمل کنم وقتی ناراحتم پریودی ام عقب میفته شدید الان اعصابم شدیدا خورده
حق داری
خصوصا تو این دورع زمونه ازدواج واقعا چیز سختی شده
اینو بدون باز خونه ی شوهر هم خونه ی بابات نمیشع
منم این دوران رو گذروندم
افتادم تو دهن شیر
بیاین درد و دل کنیم دوستان خواهرای گلم واقعا نمیدونم چکار کنم من اینجا هستم اون بره پیش زن و بچش خستم کرده
منم خیلی گیجم با یه اقایی چند وقته قرار میزاریم اما داره کشش و حس بوجود میاد میترسم از وابستگی موندم توش😓😓😓😓
من امید دارم به ازدواج چون خودم انتخاب نمیکنم میخوام خدا انتخاب کنه سلیقه خدا بهتره و به کمک شهدا واسطه بشن برام چرا باید ازدواجم بد باشه خانما وقتی خدا بده شاید زندگی بده آرامشش بالاتر باشه من خونگی ام نه اهل دوستی ام نه آرایش زیاد نه دوست رفیق هیچی ندارم شاید ازدواج خوب خدا بده من انتظار زیادی ندارم فقط خانه ای که در آرامش باشم همین و شوهری که درکم کنه نماز بخونم قرآن بخونم اشپزی کنم راحت باشم بتونم یه لباس راحتی بپوشم آرزو شده برام
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز