٤٠روزه که دوس پسرم مشکلاتی واسش پیش اومده و اکثرا انلاین نمیشه و بی توجه شده
اوایل داشت بهتر میشد ک من باهاش دعوا کردم و بدتر شدو یمدتم ازش فاصله گرفتم ک حس کردم از هم دور شدیم
دیشب باهاش تلفنی صحبت کردم ازنظرم پشت تلفن خیلی خوب بود سعی میکرد شوخی کنه و منو بخندونه اما مستقیم و غیرمستقیم بهم میگفت ک حالش خوب نیس و همش توخودشه
حال جسمیشم خوب نبود کرونا گرفته بود و با اینکه خوب شده بود هنوز سرفه میکرد
نمیدونم الان باید حال و هوای چتامونو قبول کنم ک اکثرا کوتاه جواب میده و انلاین نمیشه (البته سرکارم هست نظامی هست و شغل سختی داره گاهی اعصابش بخاطر اونم خورده)یا حال و هوای پشت تلفنشو بپذیرم ک یجورایی ذوق داشت ک من باهاش حرف میزدم اخه بار اول بود
خیلی ناراحتم ک اینجوری شده و همش تمرکزم رو اینه و ناراحتم ک نکنه دوستم نداشته باشه
وقتی مردی میره تو غارتنهاییش اونم شخصی که درونگرا هست باید چ رفتاری داشته باشیم؟؟کاری از من برمیاد که بهتر بشه؟؟
