حالم اصلا با رشتم خوش نیست الان که می نویسم اشکم بند نمیاد یه رشته خیلی سختیو انتخاب کردم که شرایط مهاجرتم سخته دانشگاهم بومی نیست باید خوابگاه بمونم قبلا فک می کردم پزشکی بیارم دیگه برام زندگی عالیه ولی الان می بینم دانشجوهای پزشکی و رزیدنتا هی خودکشیو ناراضی از درآمد اگه عمومی بمونم درآمدم خوب نبست اگه بخوام تخصص بخونم یه عالمه سهمیه هست قبول بشم رزیدنتی خیلی سخته خیلییی اذیت می کنن بخونم اکثرا انباشته هستن رشته هاش خیلییی سخته واقعا چیزیو که سال ها بود آرزوشو داشتم روپوش سفید اینجور چیزا الان فقط احساس تنفر دارم
الان پزشکی شهریه پرداز می خونم اینش برام خیلی سخت تره اونقدر زحمت کشیدم الانم باید منت بکشم که هر ترم از بابام پول بگیرم
به خانوادم می گم تغییر رشته بدم پرستاری تهران که دانشگاهش عالیه بعدش مهاجرتش خوبه ۴ ساله راحت تر مستقل میشم می گن تو حالت خوب نیست فضا جدید ترسیدی پشیمون میشی
شما بگین من چیکار کنم الان از وقتی این رشته لعنتیو قبول شدم فقط هرس می خورم😭😭😭
می ترسم انصراف بدم همم می ترسم ادامه بدم😭😭😭
