او از همه به انسان نزديكتر است. تا جايی كه در قرآن مجيد فرموده:
«وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسانَ وَنَعلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفسُهُ وَنَحنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِن حَبلِ الْوَريدِ» ق (50): 16.
هر آينه انسان را به وجود آورديم و آنچه را نَفْس او به آن وسوسه میكند میدانيم و ما از رگ گردن به او نزديكتريم.
وجود مبارك حضرت حق، بندگان را در تمام حالات، به دعا كردن فرمان داده و از آنان خواسته در خوشیها و ناخوشیها به پيشگاه عزّتش پيشانی ذلت سايند و به درگاه رحمتش دست به دعا بردارند و با دلی فروتن و اشكی مايه گرفته از قلب شكسته، نيازهايشان را از او بخواهند و به وعده قطعی و حتمی و يقينی او در مورد استجابت دعا اميدوار باشند.
احسان و فضل حق نسبت به همه موجودات به ويژه انسان، فراگير است و سفره رحمت بینهايتش گسترده، و لطف و مهربانی و كرمش برای همگان آماده است.
درگاهش درگاه نوميدی نيست، و پيشگاهش پيشگاه بخل و طرد كردن نمی باشد.
فضل و جود و كرم و بخششش دائمی است و دست عطايش برای عطا كردن به همگان باز و چشم انتظاريش برای روی آوردن بندگان به درگاهش هميشگی است.
به حضرت داوود عليه السلام خطاب فرمود:
«زمينيان را بگو: چرا با من دوستی نمی كنيد كه سزاوار دوستی منم؟ من خدايی هستم كه با من بخل نيست، با داناييم جهل نيست، با صبرم ناتوانی نيست، در صفتم تغيير نيست، در گفته ام تبديل نيست، رحمتم فراگير است، از فضل و كرم برنگردم، در ازل بر خود رحمت نوشتم، عود محبّت سوختم، دل بندگانم به نور معرفت افروختم، من دوست آنم كه مرا دوست است، رفيق آنم كه مرا رفيق است، همنشين آنم كه در خلوتِ ذكر با من است، مونس آنم كه به ياد من انس دارد.
داوود، هركه مرا جويد، مرا يابد، و او كه مرا يابد سزاوار است كه مرا نبازد.
داوود، نعمت از ماست، شكر ديگری میكنند؛ دفع بلا از ماست، از ديگری میبينند؛ پناهگاهشان حضرت ماست، به ديگران پناه میبرند؛ میگريزند ولی عاقبت باز میگردند!!»
محجّة البيضاء: 8/ 58.
چنين متن زيبا و پرمعنايی در كتاب های باارزش اسلامی، فراوان به چشم میخورد.
اينگونه متنها، به انضمام آيات قرآن، مژده عظيمی از جانب خداست كه بندگان به فضل و احسانش اميد بندند، و برای روا شدن حاجاتشان، دست گدايی به سوی او بردارند، و بدانند كه راه رسيدن به مقاصد و مطالبشان، دعاست و كمتر اتفاق می افتد كه مهمی از مهماتشان و حاجتی از حاجاتشان بدون دعا برآورده شود.
منبع: شرح دعای کمیل علامه حسین انصاریان.