سلام راستش توى این سایت اکثر خانمهایى که از ایران رفتن مشکل اصلیشون دلتنگى براى خانواده و حس غربت هست من الان حدود چهار ماهه که از ایران خارج شدم مسلما دلم براى خانواده ام تنگ میشه اما واقعا مشکل خاصى با این قضیه ندارم و راحت باهاش کنار میام بیشتر مشکلم اینه که خانواده ام تنها تر شدن یا اینکه بچه هامو نمى بینن الان سوالى که دارم اینه که مى تونم امیدوارباشم که همیشه اینطورى مى مونم یا با گذشت زمان دلتنگى ها بیشتر میشه؟ راستش وحشت دارم از اینکه تمام عمرم رو خارج از کشورم باشم در حالى که الان مشکلى ندارم احتمالا دو سه ماه دیگه برم ایران از حالا استرس دارم که برگشتمون براى خودم و بچه ام سخت باشه و هوایى بشیم دوست دارم تجربه هاتونو بدونم و اینکه کلا چه طورى با این مسایل کنار اومدین
خیلی سخته
یعنى ایران برم بهتره؟ ته دلم دوست ندارم برم چون برگشتنم سخت مشه راستش من کلا دوست نداشتم بیام ولى الانم مشکلى ندارم فقط مى ترسم با گذشت زمان بدتر بشه مشه بگى چرا سال اول تصمیم گرفتى برگردى؟؟
هیچ وقت کنار نمی ایی هر بؤ هر مزه هر خاطره برمیگرداندت به دلتنگی روزهای اول خلاصه دلتنگی بدی است دوست من بعد از سی وشش سال با أشک از ایران حرف میزند
من دخترم یکم خجالتیه شوهرم میگه اگه تو مدرسه نتونست زبان یاد بگیره و ارتباط برقار کنه سر یه سال برمى گردیم ولى فکر نمى کنم اینجورى بشه همه مى گن برمى گردیم ولى عده کم واقعا برمى گردن
مامان نایا من روزاى اول مشکل زیادى نداشتم
فقط ترک خونه و خداحافظى از مامان و خواهرام خیلى سخت بود
نگران دخترت نباش من دخترم سر چهار ماه با لهجه حرف میزد سر یک سال با دانش اموز ان رقابت میکرد علاوه بر انگلیسی اسپانیایی هم با برنامه مدرسه یاد گرفت من که همیشه دلتنگم 
بیشتر نگران خانواده ام هستم
بیشتر نگران خانواده ام هستم
ببین خیلی خوبه کهعادت کردی و مشکلی نداری من وقتی رفتم سریع درکیرکار شدم اما به ه حال دلتنکی بود هرروز تلفنی با خانوده ام صحبت می کردم سر ٦ماه هم اومدم ایران سر زدم ولی خب جون ی دونستم باید بردم سخت بود ببین کلا ادم عادت می کنه ولی خب دلتنکی جایی در وجودت می مونه که ربطی به عادت نداره یک حظه دلت می خواد مثلا وسط تهران باشی عطر نان تازه حتی حسش می کنی در کل بستکی به روحیه ادمها و محیطی که مهاجرت کردی هم داره جایی که ابری است حسش فرق داره با جایی که سرسبزه ولی درکل غربت غربته و ادم خارجی به حساب میاد
وای من از غربت وحشت دارم خواهش میکنم بگید خیلی غیر قابله تحمله؟
خدا به شماها صبر بده و دلتون رو اروم کنه . من ازدواج کردم تو ایران رفتم یه شهر دیگه که 1000 کیلومتر با خانوادم فاصله داشت . همین احساسات و حس غربت و نگرانی برای خانواده و دلتنگی و ... رو داشتم تا آخرش شوهرم انتقالی گرفت به شهر خانوادم . خواستم بگم این احساسات حتی داخل ایران و دوشهر متفاوت هست .
عزیزم سال اول سخت ترین ساله به نظرم. نه بیشتر نمیشه.
فرزانه دقیقا من میخواستم برعکس صحبت شما را بگم 
هرچی کمتر بری بهتره و بیشتر عادت میکنی. پس با حرف فرزانه جون معلوم شد فرد با فرد متفاوته. 
هرچی کمتر بری بهتره و بیشتر عادت میکنی. پس با حرف فرزانه جون معلوم شد فرد با فرد متفاوته.
منم اتفاقا امروز میخواستم تاپیک بزنم و از بچه های خارج از کشور یه چیزی سوال کنم... بعد پشیمون شدم. اگر اشکالی نداره طلا جان اینجا سوال کنم؟
والا من سه ساله ایران زندگی نمیکنم.مشکلی ندارم اصلا. سالی 2 بار ایران میرم.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
4 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
