سلام ...
این ی مشکل جدیدی نیست از اول ازدواجمون کلا با خانوادم مشکل داره..میگ خودت دوست دارم ولی از هیچ کدومشون خوشم نمیاد نه داداشت نه خواهرات نه باجناقا نه زنداداشت نه حتی بچه هاشون ...مدام از همشون ایراد میگیره از غذا خوردن بچه ها تا لباس پوشیدن خواهرام...
واقعا دیگ خسته شدم..با یکی از خواهرام راجبش حرف زدم اونم بیشتر گارد گرفته حرصش میگیره میگ نزار بهمون توهین کنه جمش کن..ولی من دیگ اصابم نمیکشه هر دفه باهاش بحث کنم
از طرفی هم سکوت من بیشتر پرروش کرده
عزیزم بخشید میشه نظرت بگی
مردی دوست داره شما چند ساعت بشینی باهاش گپ بزنی بگی بخندی
بعد شما خوش رویی حرفی میزنه شوخی میکنه لبخند میزنی اما وایمیستی دو ساعت به خنده باهاش اگه بزنه زیر قول کمکی بهت داده اونم لحظه آخر این نشونه چی
چی بایو گفت به این ادم
اه اه بگو مگه خانوادمو نمی‌دیدی به خانوادت بگو سگ محلش کنن درست میشه
متاسفانه کاری نمیشه بکنی تا خودش نخاد
بی محلش کنید خودش میاد سمتشون. لی لی به لالاش نزارید حالیش میشه
شما هم هی نگو به خونوادم محل بزارو ....
اون داره انگار لج میکنه
حسوده شوهرت؟ باجناقا وضع مالی و تحصیلی و چهرشون بهتره؟
نباید میذاشتی خانواده ت چیزی بفهمن چون به خودت اذیت میکنن به اون که چیزی نمیکن
احتمالا یه کمبودی حس میکنه نسبت به اونها
اونا شاید بالاترن
خواهر و مادرش پرش،نیکنند احتمالا و پشت سرتون بهش میگن. منم قبلا همین حس را بع خانواده شوهرم داشتم دلیلشم این بود کع خواهرم پشت سرشون میگفت .
تو نمیتونی کاری کنی شوهرت خانوادتو دوس داشته باشه اونا باید کاری کنن که شوهرت دوسشون داشته باشه
توهم مثل خودش رفتارکن باخانوادش
نه بابا بنده خداها خوبن...
مشکلش رو اخلاقشونه مثلا یکیشون پول قرض میگیره دیگ پس نمیده هرچیزی رو میبرن داغون میکنن میارن اینم حساسه ب این چیزا...یا خواهرام یکیشون ارایش زیاد میکنه حجابش برمیداره جلو شوهرم اونم میگ چرا انقد ول میگرده ...یا بابام اخلاقشه هرکاری براش بکنیم نمیبینه شوهر منم بدش میاد میگ بابات قدرنشناسه...دیگ چی بگم
اوووو شوهرت حساسه خیلی ، ببین رفتو آمدتو محدود کن خودت برو . ببینه تو جمع نیست خودش درست میشه، به کسی چیزی قرض ندید واسه کسی کاری انجام ندید ، شوهرت توقعیه و اموریه، سریع بهش بر میخوره با اینجور آدما رفتو آمد سخته، شما باید مدیریت کنی . نمیدونم چیز خاصی به ذهنم نمیرسه
