لایک کنید، صلوات میفرستم براتون. واقعاً احتیاج دارم به کمکتون. من به یکی از عزیزانم خیانت شده و از ازدواج متنفرم. نه به‌خاطر خودم، به‌خاطر موقعیت خانواده زیاد میان خواستگاری و من نمیخوام. سال کنکورم هم هست میگم میخوام درس بخوانم ولی خانواده میگن که نه دختر باید ازدواج کنه. چند سالی هست که پافشاری کردم و گفتم که نمیخوام ازدواج کنم ولی از لحاظ روانی واقعاً داغون شدم، میگرن شدید دارم و افسردگی هم گرفتم ولی مهم نیست براشون.
بدتر از همه این که مادر دبیر و پدر استاد دانشگاه هستن (هر چند که از لحاظ سطح درک افتضاح هستن) و نمی‌توانم با هيچ کس درد و دل کنم. الان یک نفر اومده خواستگاری خانواده هم میگن راضی هستیم تو هم سن ازدواجت هست و... ولی من نمیخوام. به نظر شما چه‌کار کنم؟! اگر موقعیت من بودید چه‌کار می‌کردید؟!( این رو هم بگم که پدر و حتی مادرم به‌خاطر دختر بودنم از من بدشون میاد و خیلی من رو شکنجه روحی و جسمی دادن. درک نمی‌کنن ولی من نمیخوام از چاله به چاه بیفتم. )
شما میتونی هم ازدواج کنی هم درست رو ادامه بدی
شما تو چه رشته ای تحصیل میکنی
میشه دعوت دوستی منو قبول کنی
چه بد اگر فکر میکنی که میتونی بعد ازدواج ادامه بدی درست رو که هیچی ازدواج کن و تو عقد نامه هم قید کن که ادامه تحصیل بدی یا اینکه این امسال رو ازشون وقت بگیر که کنکور رو بدی اگر قبول شدی درست رو ادامه بده اگر نه ازدواج کن
من قبلاً صحبت کردم باهاشون قرار شد تا خودم نخوام نگن بهم ولی خُب فقط چند ماه نگفتن الان مجدد شروع کردن. وقتی هم که میگم نه شروع میکنن به بد اخلاقی. منم هم هه‌ر دفعه که این طور موضوعی پیش میاد اعصابم به هم میریزه و اونها هم درک نمی‌کنن که سال کنکورم هست و مهم
بنظر من با این شرایط ازدواج کنی بهتره البته دعا میکنم که ازدواج خوبی داشته باشی. منم اصلا خونه بابام بهم خوش نمیگذشت با اینکه تک دخترم و بچه اول بودم ولی تمام توجه مامانم به داداشم بود بابامم که به چشم یه موجود اضافی بهم نگاه میکرد. البته من ۲۶ سالگی ازدواج کردم ولی از ۲۰ سالگی خیلی کم توی خونه بودم شب میومدم میخوابیدم صبح میزدم بیرون
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
