منم غریبم اینجا ۱۵ ساله 😞گاهی خوبم و یادم میره اما گاهی که دلتنگ و تنها باشم خودم و شوهرمو به فحش و نفرین میبندم که چرا اومدن به غربت رو قبول کردم به هر حال سخته امیدوارم یه روزی بتونم برم پیش خانوادم زندگی کنم برای شما هم آرزوم خوشبختی و دل خوش داشتنه
خدای بزرگ میدونم همیشه حاضر و ناظری اما غفلت های گهگاه منو ندیده بگیر و خودت هوامو داشته باش .وامیدوارم کمکم کنی تو دلیلم رو صحیح و سالم بغل بگیرم
وای استارتر من سه ساله اومدم همدان و غریبم و کسی رو همدان نداریم. بدت نیاد ولی بعد سه سال هنوز عادت نکردم و از همدان متنفرم و ۶ ساعت تا شهر خودمون فاصله هست. منم شوهرم تنهایی اومد خونه پسند کرد و دو سال فرهنگیان زندگی کردم . یک همکف وحشتناک با کلی سوسک و مورچه و بوی فاضلاب. من اونجا زایمان کردم و افسردگی گرفتم بالاخره بعد دوسال که نزدیک بود دیوانه بشم با کلی قرض و فروش طلا خونه خریدم و این خونه که کاملا به دل خودمه تا حدودی حالم رو خوب کرد. ازونجا برو چون خونه بد آدم رو مريض میکنه. برو هرچه زودتر.من الان سه ساله شهر شما زندگی میکنم ولی هنوزم غریبم مثل روز اول.
هرکسی خود داند و خدای دلش که چه دردیست کجای دلش. لطفا برای حل مشکلات خانواده م دعا کنید.