عذاب وجدان گرفتم

پارسال اذرماه پسرخواهر شوهرم دومیلیون ازمن قرض کرد گفت تاعید برمیگردونم ماه اول پونصد داد ولی بقیه پولم موند ولی میبینم که میلیونی پول خرج میکنن وپدرش براشون خونه گرفت و نامزدش الان کلاس ارایشگری و باشگاهش ترک نمیشه وخلاصه بگم چیزی کم ندارن و قشنگ یه عالمه خرج اضافه دارن وپول من بدبخت رفت که رفت اون پولم درسته مقدارش کم بود ولی پس اندازم بود و من دیدم چک داره دلم براش سوخت از ماجرای چکشم خانوادش هیچ کس خبرنداشت وفقط به من وشوهرم گفت وگفت پیش هیچ کس نگید حالا من هی دنبال بهانه بودم که به اون بهانه پول رو ازش بگیرم این پسره تویه موسسه ای که مربوط به شغل همسرمه کارمیکنه پنجشنبه زنگ زد شوهرم منم خوشحال شدم لابد میخواد پولمو برگردونه بعد به شوهرم گفت دایی یه نامه اومده که میتونین ۱۵تا۲۰میلیون وام برداری اسمت رو بنویسم وامت که اومد نصفش رومن بردارم نصفش روتو همسرمم اول قبول نکرد بعد گفت باشه وچندبارازش پرسید مطمئنی میتونی اقساطش روبدی اونم گفت اره وقرار شد اقساط رو باهم بدن ولی من حرصم گرفت وبه شوهرم گفتم بدقولی پارسالش یادت رفته الان هرماهم باید زنگ بزنی که فلانی قسط روبریز (بازم متوجه شدم خانوادش خبر ندارن)و ما باید یاازحقوقمون اقساط روبدیم یا هم اسمت بدحساب درمیاد ودیگه بهت وام نمیدن گفتم جنگ اول به ازصلح اخر همین اول بگو لازم دارم وخودم برمیدارم شوهرمم میگفت بد میشه گفتم اون باباش پشتشه ولی ماکسی رو نداریم بازاون یه خونه داره لااقل مااونوهم نداریم بگیر بزارم توبورس خودم باهاش کارکنم خلاصه شوهرم باهزارخجالت پیام دادکه خودم لازممه وهمشو خودم برمیدارم اونم گفت حله الان عذاب وجدان گرفتم کاش نمیگفتم ازیه طرفم اون قرضش اصلا از یادم نمیره